Wymagania stawiane mapom morskim:
1. Powinna być wiemokątna (kąty kierunku zmierzone na mapie odpowiadają kątom kierunków w rzeczywistości);
2. Powinna zachowywać stałość skali w granicach mapy;
3. Loksodroma i ortodroma powinny być liniami prostymi
Odwzorowania kartograficzne w zależności od rodzaju usuniętego zniekształcenia:
- odwzorowania wiemokątne (równokątne, konforemne);
- odwzorowania wiemoodleglościowe (równoodleglościowe);
- odwzorowania wiemopowierzcliniowe (równopolowe);
- pośrednie (zniekształcające w określonym stopniu kąty, odległości i powierzchnie).
Skalą mapy w danym punkcie i wzdłuż danego kierunku nazywa się stosunek długości nieskończenie małego odcinka S na mapie do odpowiadającego mu nieskończenie małego odcinka ab w rzeczywistości, s- lim^
Dla oceny porównawczej dokładności odwzorowań kartograficznych - z punktu widzenia zniekształceń liniowych właściwych dla danego odwzorowania służy powiększenie skali g :
5
S - skala szczegółowa
So - skala główna mapy (skala równoleżnika konstrukcyjnego)
Pow iększona szerokość szerokość V jest to odległość na mapie w odwzorowaniu Merkatora od równika do równoleżnika zadanej szerokości geograficznej <p, wyrażona w minutach długości geograficznej.
Ml - e2)
(1 - e:sin2f )cosę
dę
4 2
V - flln/g] ~ 1“ ae\wtg
V - flln/j
esmę
esinf
Mila merkatorska - długość liniowa jednej minuty luku południka na mapie Merkatora wykreślona graficznie.
///- n
Zniekształcenia kitowe tg& = • ,——1
2 -J Tli Tl
Zniekształcenia liniowe w dowolnym kierunku r*_ (/M2. cos2 f + w2. g^2 f )>
Zniekształcenia pól pow ierzchni p - -—HLJL - m n c||a _ j
x r
Loksodroma - lima krzywa na powierzchni kuli ziemskiej (elipsoidzie obrotowej), przecinająca południki pod jednakowym stałym kątem.
M
— = tgKDd A?
tgKDd =
A ż cosy Af