49967

6.    Zaczynają się tworzyć duże fale o silnie wykształconych, stromych i pienistych grzbietach. Fale intensywnie załamują się, bryzgi tworzą się powszechnie.

7.    Silnie asymetryczna, łamiąca się fala. Porywana przez wiatr z łamiących się grzbietów piana zaczyna się układać w pasma równoległe do kierunku wiatru.

8.    Odrywane od wierzchołków łamiących się fal bryzgi zaczynają wirować w powietrzu. Piana układa się w długie, bardzo wyraźnie wyraźnie wykształcone pasma zgodne z kierunkiem wiatru.

9.    Niemal każda fala załamuje się, gęste pasma piany układają się w szerokie pasma wzdłuż kierunku wiatru, duża ilość bryzgów unoszona w powietrze. Granica między wodą a powietrzem w niektórych miejscach staje się niewyraźna.

10.    Powierzchnia morza niemal w całości biała od piany, również między pasmami piany, piana i woda bezpośrednio z powierzchni morza zaczyna być wyrywana przez wiatr w powietrze. Widzialność pozioma zaczyna się wyraźnie zmniejszać od wzrastającej ilości pyłu wodnego w powietrzu.

11.    Watr wszędzie porywa i rozpyla wierzchołki fal, powierzchnia morza całkowicie biała. Widzialność pozioma zmniejszona, powierzchni morza w większym oddaleniu od statku słabo widoczna.

12.    Zatraca się granica między powietrzem a wodą; powietrze przesycone pyłem wodnym, bryzgami i unoszonymi przez wiatr płatami piany. Widzialność bardzo ograniczona.

W wyglądzie powierzchni morza zaznaczają się pewne charakterystyczne cechy, związane z siłą wiatru:

-    przy 3°B - pojawiają się pierwsze białe grzebienie,

-    przy 5°B - dużo plam piany, utrzymującej się na powierzchni wody przez dłuższy czas, pojawiają się pierwsze bryzgi,

-    przy 7°B - piana zaczyna się układać w pasma zgodne z kierunkiem wiatru,

-    przy 8°B - porywane z powierzchni łamiących się fal bryzgi zaczynają wirować,

-    przy 9°B - miejscami granica między wodą a powietrzem staje się niewyraźna,

-    przy 10°B - nemal cała powierzchnia morza staje się biała, wiatr "wyrywa" wodę bezpośrednio z powierzchni morza i unosi ją w powietrze; nawet na nawietrznych stokach fal.

Komentarz:

-    Proszę pamiętać, że skala siły wiatru jest wykorzystywana "na codzień" - kierunek i siłę wiatru w Dzienniku Okrętowym notować powinno się co godzinę. W skali Beauforta podawana jest charakterystyka wiatru w większości komunikatów, np. cała informacja pogodowa sprowadza się do " Finisterre, S 5, sea 6, rain", co oznacza, że na obszarze prognostycznym "Finister" wiatr jest południowy, o sile 5 B (16-21 w), stan morza VI (wysokość fali 4 - 6 m), pada deszcz. Z tego względu skalę Beauforta każdy musi znać na pamięć. Jest to wymóg konwencyjny.

-    Proszę pamiętać, że skala siły wiatru służy do określania siły wiatru (jak sama nazwa to wskazuje), nie zaś do określana stanu morza. To są dwie różne skale! Między skalą siły wiatru a skalą stanów morza tylko na otwartym oceanie, i przy długotrwałym działaniu wiatru, zachodzić mogą bezpośrednie związki. Na akwenach osłoniętych, ze względu na skrócony rozbieg wiatru nad wodą fala może nie osiągnąć odpowiedniej do siły wiatru wysokości. Podobnie w początkowym okresie wiania silniejszego watru stan morza, nawet na otwartym oceanie, nie będzie