50334

Długi okres - czas niezbędny do dostosowania do nowych warunkQ wszystkich rodzajQ czynnikQ

produkcji w przedsiębiorstwie.

W długim okresie mogę się zmienić rozmiary przedsiębiorstwa, może być wprowadzona inna metoda

produkcji, przyjęci dodatkowi pracownicy lub wynegocjowane nowe umowy z dostawcami surowcft

Krótki okres - czas. w ktQym przedsiębiorstwo jest w stanie tylko częściowo dostosować czynniki

wytwQcze do nowych warunkQ.

Przedsiębiorstwo może niemal natychmiast wydłużyć lub skrOić czas trwania zmiany roboczej.

Zatrudnienie pracownikQ lub ich zwolnienie zajmuje więcej czasu. Jeszcze dłużej trwa zaprojektowanie, budowa i uruchomienie nowej fabryki.

Krzywa długookresowych kosztów całkowitych - opisuje minimalne koszty wytwarzania rżQych

rozmiar^ produkcji w[]czas, gdy przedsiębiorstwo jest w stanie dostosować wszystkie

czynniki

wytw[]cze.

Długookresowe koszty całkowite (LTC - ang. long-run total costs) to zbiQ metod wytwarzania

rżQych rozmiarQ produkcji p najniższych kosztach. Ponieważ zawsze istnieje możliwość likwidacji

przedsiębiorstwa, długookresowe koszty całkowite wytwarzania zerowych rozmiar^ produkcji są

rQne zeru. LTC opisuje końcową wysokość kosztQ po dokonaniu wszystkich niezbędnych dostosowań.

Długookresowe koszty krańcowe (LMC - ang. long-run marginal costs) to przyrost długookresowych kosztQ całkowitych przy rżQej wielkości produkcji, wywołany kolejnymi przyrostami produkcji o jednostkę.

Długookresowe koszty całkowite muszą rosnąć wraz z powiększeniem produkcji. Wytwarzanie

większego wolumenu produkcji kosztuje więcej.

Przeciętne koszty produkcji - są rQne kosztom całkowitym podzielonym przez wielkość produkcji.

Koszty przeciętne są na początku wysokie, pźDiej spadają i znowu rosną. Ten typowy wykres

kosztQ przeciętnych przypomina kształtem literę U.

Korzyści ze skali produkcji (inaczej: rosnące przychody ze skali) - występują wtedy, kiedy

długookresowe koszty przeciętne spadają wraz ze wzrostem rozmiarQ produkcji.

Stałe przychody ze skali - pojawiają się, gdy długookresowe koszty przeciętne są stałe przy

wzroście produkcji.

Niekorzyści skali (inaczej: malejące przychody ze skali) występują wtedy, kiedy długookresowe

koszty przeciętne rosną wraz ze wzrostem produkcji.

Pojęcie skali produkcji występujące w powyższych definicjach odnosi się do rozmiarQ przedsiębiorstwa mierzonych wielkością jego produkcji.

Na krzywej kosztuj przeciętnych w kształcie litery U działanie rosnących przychodO ze skali produkcji jest widoczne na odcinku od punktu A, w ktQym koszt przeciętny jest najniższy. Przy

większych rozmiarach produkcji występują malejące przychody ze skali. (rys. str. 206) To, czy przy

danych cenach czynnikQ produkcji jednostkowe nakłady rosną czy maleją wraz ze wzrostem

produkcji, zależy od rodzaju stosowanej technologii.

3 grupy przyczyn występowania korzyści ze skali produkcji:

D mająca związek z niepodzielnością procesu produkcji, rozumianą jako konieczność ponoszenia przez przedsiębiorstwo określonego minimum nakłady niezbędnego do