51527

WYROK UZUPEŁNIAJĄCY

o Wiąże się z instytucją rektyfikacji orzeczeń i obejmuje: o uzupełnienie; o sprostowanie; o wykładnię wyroku.

o Wyrok uzupełniający (rektyfikacyjny) sąd wydaje na wniosek strony, wówczas gdy nie orzekł:

o całości żądania;

o w sprawie, w której zakres orzekania nie zależy od treści żądania pozwu, sąd wbrew wynikom postępowania nie orzekł o roszczeniu nie zgłoszonym w żądaniu lub przyznał je w rozmiarze niniejszym niż należało (w pewnych kategoriach spraw sąd nie jest bowiem związany żądaniem pozwu).

o uzupełnianiu wyroków stanowi art. 351 Kpc, który stanowi: o § 1. Strona może wciągu dwóch tygodni od ogłoszenia wyroku, a gdy doręczenie wyroku następuje z urzędu — odjego doręczenia, zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości żądania, o natychmiastowej wykonalności albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Dotyczy to także wypadku, gdy w sprawie, której zakres nie zależy od treści żądania pozwu, sąd - wbrew wynikom postępowania - nie orzekł o roszczeniu nie zgłoszonym w żądaniu lub przyznał je w rozmiarze mniejszym niż należało. o §2. Wniosek o uzupełnienie wyroku co do zwrotu kosztów lub natychmiastowej wykonalności sąd może rozpoznać na posiedzeniu niejawnym, o § 3. Orzeczenie uzupełniające wyrok zapada w postaci wyroku, chyba że uzupełnienie doty czy wyłącznie kosztów łub naty chmiastowej wy konalności. o Wówczas sąd będzie orzekał w formie postanowienia, o Wyrok uzupełniający podlega zaskarżeniu w toku instancji.

o Sprostowanie sąd może przeprowadzić z urzędu. Właściwy do wykonania sprostowania jest sąd, który wydał orzeczenie. Jeżeli sprawa toczy się przed sądem II instancji, sąd ten może z urzędu sprostować wyrok I instancji. Sąd prostuje w orzeczeniu niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Nie można w drodze sprostowania zmierzać do odmiermego w swej treści rozstrzygnięcia. O sprostowaniu umieszcza się wzmiankę na oryginale wyroku, a na żądanie stron także na udzielonych im wypisach.

o Kodeks ujmuje bardzo szeroko dopuszczalność wykładni wyroków i stanowi, że sąd który wydal wyrok, rozstrzyga wątpliwości co do jego treści. Kodeks nie ogranicza przy tym wykładni wyroku do jego sentencji. Wykładnia wyroku nie może prowadzić do nowego rozstrzygnięcia ani do uzupełniania poprzedniego rozstrzygnięcia. Nie może być więc oparta ani na nowych dowodacli ani też na nowych okolicznościach faktycznych sprawy. Kodeks nie przewiduje określonego terminu do zgłoszenia wniosku o wykładnię. Sąd dokonuje wykładni w drodze postanowienia, które podlega zaskarżeniu w drodze zażalenia. Przedmiotem wykładni mogą być także postanowienia.