1. Równowaga konsumenta w ujęciu teorii krzywych obojętności:
• Równowaga konsumenta, czyli optimum konsunenta - w ujęciu teorii krzywych obojętności jest wyznaczane poprzez złożenie linii budżetowych i krzywych obojętności konsumenta dla danych dóbr.
• Punkt E. to punkt równowagi konsumenta, który określa kombinację dóbr dającą mu maksymalną użyteczność całkowitą przy danym dochodzie i danych cenach. Nachylenie linii budżetowej i krzywych obojętności są wówczas równe.
• Dostosowania konsunenta do zmiany dochodu:
o Zmiany dochodu przy niezmienionym poziomie cen powodują równoległe przesuwanie się linii budżetowej.
• Równoległe przesunięcia linii budżetowej będą powodował/ powstanie nowych punktów równowagi konsumenta, gdyż linia budżetowa będzie stykała się z coraz wyżej potożonymi krzywymi obojętności. Powstanie w ten sposób ścieżka wzrostu dochodu.
• ścieżka wzrostu dochodu - czyli krzywa dochód-konsumpcja, jest to geometryczny zbiór punktów równowagi konsumenta odpowiadaj^rych wszystkim poziomom dochodu konsumenta przy założeniu niezmienności cen oraz danych preferencjach konsumenta.
• Ścieżka wzrostu dochodu dla dwóch osób normalnych będzie krzywą rosnącą (o dodatnim nachyleniu)
Ścieżka wzrostu dochodu. Jeżeli jedno z dóbr jest niższego rzędu to ścieżka wzrostu dochodu będzie miała ujemne nachylenie.