53052

W myśl zasady-ol u res in oblicatione unum in solutione Prawo wyboru przysługuje dłużnikowi. Zobowiązanie przemieime nie gaśnie tylko przez oświadczenie dłużnika, ale przez zwyczajne świadczenie.

Wierzycielowi przysługuje pr awo wyboru- tylko gdy mu je wyraźnie zastrzeżono.

Prawo wyboru wierzyciela(przez dłużnika) - gaśnie w momencie wniesienia powództwa.

Upoważnienie pr/.emienne( facultas altemativa)- gdy zobowiązanie opiewa na jedno tylko świadczenie, dłużnikowi jednak wolno zastąpić należne świadczenie przez inne

W myśl zasady: Unum est in obligatione duo in solutione

Różnice-nia znaczenie w przypadku niemożności świadczenia:

Zobowiązanie alternatywne- gdy jedno z dwu świadczeń staje się niemożliwe, dłużnik jest zobowiązany wypełnić pozostałe świadczenie.

Zobowiązanie    z    upoważnienia

przemiennego-gdy świadczenie staje się niemożliwe, to dłużnik jest wolny od zobowiązania!!!_

Zobowiązanie porizielne-gdy przedmiot świadczenia jest podzieliły- tzn. świadczenie może być spełnione częściowo bez zmiany swej istoty i wartości.

Z reguły przedmiotami takimi są rzeczy zamienne- np. pieniądz, zboże.

Zobowiązanie niepodzielne-Nie może być zrealizowane bez zmiany swej istoty i wartości.

Z reguły są to zobowiązania opiewające na działanie lub zaniechanie Wierzyciel nie jest zobowiązany do przyjęcia takiego częściowego zobowiązania! Mogą stać się pod/.iclne:

Gdy dłużnik będzie zobowiązany ,w miejsce niepodzielnego świadczenia, do wynagrodzenia szkody oznaczonej pieniężnie.

Do świadczeń ubocznych należą odsetki

Odsetki- (usurae)- wynagrodzenie za używanie cudzych rzeczy zamiennych( cudzego kapitału), obliczone w rzeczach tego samego rodzaju wedle ilości i czasu.

Mają charakter dodatkowv(akcesorvinv) - dzielą one los zobowiązania głównego i istnieją tak długo, jak istnieje zobowiąż. Główne.

W prawie rzymskim istnieją przy czynnościach dobrej wiary{negotia bonae fidei)-powództw^ro o kapitał i odsetki jest jedno.(zasada: Umowy dodatkowe są włączone do czynności dobre! wiar\-pacta adiecta bonae fidei negotiis insunt)

Zobowiązanie do odsetek może być ustalone przez: