UCHWAŁY SENATU - SE NA TU S CONSULTA
Miały doniosłe znaczenie jako źródło prawa
W okresie republikańskim senat nie posiadał władzy ustawodawczej, jednak za pomocą uchwal zwracał się do pewnej magistratury z radą - c o n s u 11 u m , by wydala odpowiednie zarządzenie lub wystąpiła z odpowiednim wnioskiem.
Uchwala nie zwracała się nigdy do społeczeństwa, tylko do pewnej magistratury.
Uchwały podejmowano na zebraniach, zwoływanych przez tego dostojnika magistratury, który przewodniczył na posiedzeniu
Zwyczajnie - konsulowie bądź trybuni wojskowi z władzą konsularną bądź trybuni ludowi.
Zwołanie senatu - tylko w taki dzień, w którym nie odbywały się zgromadzenia ludowe.
Zebranie - w świątyni
Wstępny referat wygłaszał sprawozdawca, następnie żądano od zebranych wypowiedzenia opinii.
Opinii - sententia nie mogli wydawrać członkowie wprowfadzem nadzwyczajnie przez cenzora na listę senatu, a jedynie ci sprawujący (dawiiiej lub aktualnie) urząd.
Głosowano - przez zmianę miejsc w drodze przechodzenia - per discessionem Glosować mogli też pedarii (członkowie senatu nie piastujący urzędu
Uchwały do formalnej ważności wymagały złożenia w uernrium mianowicie w świątyni Cereiy (od połowy V w. p.n.e ), a od I w p.n e. w archiwum państwowym (aearium populi Romani).
Nazwy - od wnioskodawcy, od przedmiotu, dla którego je powzięto czy nawet od osoby, przeciw której były skierowane.