Koszalin, dnia: 8,10, 2006

POLITECHNIKA KOSZALIŃSKA
WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I INŻ. ŚRODOWISKA

Ćwiczenie nr 2

Temat: wyznaczanie wilgotności optymalnej

WYKONALI: Piątkowski Michał

Redlarski Mateusz

1. Część teoretyczna

Wilgotność optymalna - jest to wilgotność przy której w danych warunkach ubijania można osiągnąć największe zagęszczenie gruntu, a więc uzyskuje on maksymalną gęstość objętościową szkieletu gruntowego.

W trakcie badania laboratoryjnego wilgotności optymalnej danego gruntu określa się ilość wody, jaką należy zużyć podczas zagęszczania tego gruntu.

Do wykonania ćwiczenia określającego wilgotność optymalną użyto aparat Proctora.

2. Przebieg ćwiczenia

1. Próbkę gruntu przeznaczonego do badania suszy się na powietrzu. Masa próbki wynosiła 4 kg .

2. Według tabeli w normie dobieramy wariant badań. W doświadczeniu zastosowaliśmy metodę I

3. Do próbki dolewa się wodę destylowaną w ilości od 1 - 2 %. W naszym przypadku dodajemy ok. 100 ml wody. Nawilżoną próbkę miesza się starannie.

4. Waży się cylinder bez kołnierza.

5. Do cylindra wsypuje się badany grunt. Robi się to w trzech warstwach. Pierwsza warstwa o wysokości 1/3 cylindra. Druga warstwa do wysokości cylindra. Trzecia warstwa do 1/3 wysokości kołnierza. Każdą warstwę ubijamy ubijakiem mechanicznym. Liczba uderzeń dla metody I - 25.

6. Po ubijaniu zdejmuje się kołnierz. Nadmiar gruntu usuwa się przy pomocy linijką stalową - ścina się nadmiar gruntu zawsze od środka cylindra do krawędzi.

7. Cylinder z gruntem ważymy.

8. Ze środka ważonego gruntu pobieramy próbkę na parowniczkę

9. Ważymy pustą parowniczkę a następnie, ważymy ją z próbką gruntu. Parowniczkę wstawia się do suszarki na 24 godziny.

10. Oznacza się wilgotność pobranych próbek.

11. Grunt miesza się i ubija powtarzając cały cykl ( od pkt. 3 do 10 ). Wykonujemy 7 prób (cykli).

12. Uzyskane dane wpisuje się w dzienniku laboratoryjnym.

Wyniki podano w załączniku.

Na podstawie otrzymanych wyników można przyjąć że :

- wilgotność optymalna wynosi w przybliżeniu 9%

- gęstośc objętośćiowa pds= 1,99 g/cm³

3. Wnioski

Jeden z pomiarów odpowiada z dużą dokładnością wilgotności optymalnej, dlatego też nie ma potrzeby określania dokładnego ekstremum tej funkcji.

---