MASAŻ W ROZEDMIE PŁUC
cel masażu:
uruchomienie klatki piersiowej
ułatwienie oddychania (szczególnie wydechu)
częstotliwość, intensywność i czas trwania zabiegu należy dostosować do wydolności sercowo krążeniowej ogólnej i aktualnej (w chwili masażu)
Możemy wyróżnić dwa sposoby postępowania:
1. Masaż segmentarny. W rozedmie płuc zajęte są te same sfery co w dychawicy oskrzelowej. Nie należy zapominać o ogólnym zesztywnieniu klatki piersiowej wskutek wzmożonego napięcia mm. między żebrowych. Dopiero usunięcie tych stanów umożliwia prowadzenie gimnastyki oddechowej. Rozluźnienie napiętych mm. oraz stwardniałej tkanki łącznej usuwa podrażnienia kaszlowe. Po uzyskaniu elastyczności klatki piersiowej stosujemy chwyt sprężynowania klatki piersiowej.
2. W lżejszych przypadkach stosujemy masaż klasyczny. Wykonujemy masaż rozluźniający napięcia mięśniowe w obrębie grzbietu i kl. pierś. Stosujemy głaskania, rozcierania, ugniatania podłużne i delikatne roztrząsanie. Jeżeli wydolność chorego się poprawia, możemy dołączyć oklepywania i wibrację kl. pierś