plik


ÿþList Apostolski Motu Proprio Benedykta XVI A\ do naszych dni Papie\e stale troszczyli si o to, aby Ko[cióB zapewniB Bo\emu Majestatowi godny kult, "na cze[ i chwaB Jego imienia" oraz "na po\ytek caBego Ko[cioBa Zwitego". Od niepamitnych czasów, jak te\ na przyszBo[, nale\y zachowa zasad, zgodnie z któr "ka\dy Ko[cióB partykularny winien si zgadza z Ko[cioBem powszechnym nie tylko w dziedzinie nauki wiary i znaków sakramentalnych, lecz tak\e w odniesieniu do powszechnie przyjtych zwyczajów sigajcych apostolskiej i nieprzerwanej tradycji. Zwyczaje te winny by zachowywane nie tylko dla uniknicia bBdów, lecz tak\e w celu przekazywania nienaruszonej wiary, poniewa\ norma modlitwy Ko[cioBa odpowiada normie jego wiary" [1]. W[ród Papie\y, którzy wykazali si tak nale\n trosk wyró\nia si imi [w. Grzegorza Wielkiego, który zabiegaB o to, aby nowym narodom Europy przekazana zostaBa zarówno wiara katolicka, jak i skarby kultu i kultury, zgromadzone przez rzymian we wcze[niejszych stuleciach. NakazaB on, aby zostaBa zdefiniowana i zachowana forma [witej Liturgii, dotyczcej tak Ofiary Mszy, jak i SBu\by Bo\ej, w sposób, w jaki sprawowano j w Rzymie. Z najwy\sz trosk, dziki wsparciu mnichów i mniszek, którzy dziaBajc zgodnie z reguB [w. Benedykta, a wic wraz z gBoszeniem Ewangelii, ukazywali swym \yciem zbawienn maksym ReguBy: "Nic nie mo\e by wa\niejsze od SBu\by Bo\ej" (rozdz. 43). W ten sposób [wita Liturgia, sprawowana zgodnie z rzymskim rytem wzbogaciBa nie tylko wiar i pobo\no[, ale równie\ kultur licznych narodów. Wiadomo bowiem, \e BaciDska liturgia Ko[cioBa w jej rozmaitych formach, w ka\dym wieku ery chrze[cijaDskiej pobudziBa w \yciu duchowym licznych Zwitych i umocniBa wiele ludów w cnocie uwielbienia Boga oraz zapBodniBa ich pobo\no[. Wielu Rzymskich Papie\y w cigu wieków wykazaBo szczególn trosk o to, aby [wita Liturgia speBniaBa w sposób skuteczniejszy to zadanie: wyró\nia si spo[ród nich [w. Pius V, który wspierajc si na wielkiej pasterskiej gorliwo[ci, po wezwaniu ze strony Soboru Trydenckiego odnowiB caBy kult Ko[cioBa, zadbaB o wydanie ksig liturgicznych, poprawionych i "odnowionych zgodnie z zaleceniem Ojców" i oddaB je do u\ytku Ko[cioBowi BaciDskiemu. W[ród ksig liturgicznych Rytu rzymskiego wyró\nia si MszaB Rzymski, który rozwinB si w Rzymie i z upBywem wieków powoli nabieraB ksztaBtów, które maj wiele podobieDstwa z t form, która obowizywaBa w najnowszych czasach. "Ten sam cel przy[wiecaB w cigu nastpnych wieków Biskupom Rzymu, którzy troszczyli si o odnow lub dokBadnie ustalali ksztaBt obrzdów i ksig liturgicznych, a pózniej, od pocztku naszego stulecia, podejmowali zadanie bardziej generalnej reformy" [2]. Tak postpili nasi Poprzednicy Klemens VIII, Urban VIII, [w. Pius X [3], Benedykt XV, Pius XII i bB. Jan XXIII. W czasach nam bli\szych Sobór WatykaDski II wyraziB pragnienie, aby nale\ny szacunek dla kultu Bo\ego zostaB raz jeszcze odnowiony i przystosowany do potrzeb naszych czasów. Powodowany tym pragnieniem nasz Poprzednik PaweB VI w 1970 roku przyjB dla Ko[cioBa BaciDskiego ksigi liturgiczne, zreformowane i cz[ciowo odnowione. PrzetBumaczone na ró\ne jzyki [wiata zostaBy one \yczliwie przyjte przez Biskupów, kapBanów i wiernych. Jan PaweB II dokonaB rewizji trzeciej oficjalnej edycji MszaBu Rzymskiego. W ten sposób postpowali Rzymscy Papie\e, aby "ta, rzec mo\na, liturgiczna budowla... na nowo ukazaBa si w splendorze swojej godno[ci i harmonii" [4]. Jednak\e w niektórych regionach niemaBa liczba wiernych przywizaBa si i nie przestaje si przywizywa z wielk miBo[ci do poprzednich form liturgicznych, którymi w tak gBboki sposób przesikBy ich kultura i duch, i\ Papie\ Jan PaweB II, powodowany trosk pastersk o tych wiernych w roku 1988 na mocy specjalnego indultu "Quattuor abhinc annos", wydanego przez Kongregacj Kultu Bo\ego i Dyscypliny Sakramentów, udzieliB mo\liwo[ci korzystania z MszaBu Rzymskiego, wydanego przez bB. Jana XXIII w 1962 roku; w roku 1988 za[ ponownie Jan PaweB II w Li[cie Apostolskim "Ecclesia Dei", ogBoszonym w formie Motu proprio, wezwaB Biskupów do szerokiego i hojnego korzystania z tej mo\liwo[ci na rzecz wszystkich wiernych, którzy o to poprosz. Na skutek usilnych pró[b tych wiernych, dBugo rozwa\anych ju\ przez naszego Poprzednika Jana PawBa II, i po wysBuchaniu przez nas samych Ojców KardynaBów podczas Konsystorza, który odbyB si 22 marca 2006 roku, po gBbokim namy[le nad ka\dym aspektem tej kwestii, po wezwaniu Ducha Zwitego i liczc na Bo\ pomoc, w niniejszym Li[cie Apostolskim postanawiamy, co nastpuje: Art. 1. MszaB Rzymski, promulgowany przez PawBa VI, jest zwyczajnym wyrazem "lex orandi" ("prawa modlitwy") Ko[cioBa katolickiego obrzdku BaciDskiego. Jednak\e MszaB Rzymski, promulgowany przez [w. Piusa V i ponownie wydany przez bB. Jana XXIII winien by uwa\any za nadzwyczajny wyraz tego samego "lex orandi" i musi by otaczany nale\nym szacunkiem ze wzgldu na swój czcigodny i prastary zwyczaj. Oba te wyrazy "lex orandi" Ko[cioBa \adn miara nie doprowadz do podziaBu w "lex credendi" ("prawie wiary") Ko[cioBa: s bowiem dwoma praktykami jedynego rytu rzymskiego. Dlatego dopuszczalne jest sprawowanie Ofiary Mszy wedBug oficjalnego wydania MszaBu Rzymskiego, promulgowanego przez bB. Jana XXIII w 1962 roku i nigdy nie zniesionego, jako nadzwyczajnej formy Liturgii Ko[cioBa. Warunki korzystania z tego MszaBu, ustalone w dokumentach wcze[niejszych ni\ "Quattuor abhinc annos" i "Ecclesia Dei", zostaj zmienione jak nastpuje: Art. 2. W Mszy sprawowanej bez ludu ka\dy kapBan katolicki obrzdku BaciDskiego, tak diecezjalny, jak i zakonny, mo\e korzysta z MszaBu Rzymskiego, wydanego przez bBogosBawionego Papie\a Jana XXIII w 1962 roku lub z MszaBu Rzymskiego, promulgowanego przez Papie\a PawBa VI w 1970 roku, a to jakiegokolwiek dnia, wyjwszy Triduum Zwite. Do takiej celebry wedBug jednego lub drugiego MszaBu kapBan nie potrzebuje \adnego zezwolenia ani Stolicy Apostolskiej, ani swego Ordynariusza. Art. 3. Wspólnoty instytutów \ycia konsekrowanego i stowarzyszeD \ycia apostolskiego na prawie zarówno papieskim, jak i diecezjalnym, które w celebracji klasztornej bdz "wspólnotowej" we wBasnym oratorium celebrowa Msz [w. wedBug wydania MszaBu Rzymskiego, promulgowanego w 1962 roku, mog to uczyni. Je\eli pojedyncza wspólnota bdz caBy instytut czy stowarzyszenie chc takich celebracji czsto lub zazwyczaj czy stale, musz o tym zadecydowa wy\si przeBo\eni zgodnie z prawem oraz zgodnie z prawami i partykularnymi statutami. Art. 4. Na celebracje Mszy [w., o których mowa wy\ej w art. 2, mog zosta dopuszczeni - z zachowaniem przepisów prawa - którzy poprosz o to z wBasnej nieprzymuszonej woli. Art. 5. § 1. W parafiach, w których istnieje staBa grupa wiernych, przywizanych do wcze[niejszej tradycji liturgicznej, proboszcz powinien chtnie przysta na ich pro[by o celebracj Mszy [w. wedBug rytu MszaBu Rzymskiego wydanego w 1962 roku. Niech zadba o to, by dobro tych wiernych harmonizowaBo ze zwykBym duszpasterstwem parafii, pod kierunkiem Biskupa zgodnie z kanonem 392, unikajc niezgody i sprzyjajc jedno[ci caBego Ko[cioBa. § 2. Celebracja wedBug MszaBu bB. Jana XXIII mo\e mie miejsce w dni powszednie; tak\e w niedziele i [wita mo\na odprawi jedn celebracj tego rodzaju. § 3. Wiernym i kapBanom, którzy o to poprosz, proboszcz niech zezwoli na celebracj w tej formie tak\e w sytuacjach szczególnych, jak maB\eDstwo, pochówek czy celebracje okazjonalne, na przykBad pielgrzymki. § 4. KapBani, którzy posBuguj si MszaBem bB. Jana XXIII musz by zdatni i nie mog mie prawnej przeszkody. § 5. W ko[cioBach nie parafialnych ani klasztornych do rektora ko[cioBa nale\y wydanie zezwolenia, o którym wy\ej. Art. 6. W czasie Mszy sprawowanych z ludem wedBug MszaBu bB. Jana XXIII, czytania mog by gBoszone w rodzimym jzyku, wykorzystujc edycje uznane przez Stolic Apostolsk. Art. 7. Je[li grupa wiernych, o których mowa w art. 5 § 1 nie otrzymaBa od proboszcza zadowalajcej odpowiedzi na swoje pro[by, niech o tym powiadomi Biskupa diecezjalnego. Biskup jest gorco proszony, by zado[uczyniB ich pragnieniu. Je\eli nie mo\e on zaBatwi takiej celebracji, powiadomiona by o tym musi Papieska Komisja "Ecclesia Dei". Art. 8. Biskup, który pragnie odpowiedzie na tego rodzaju pro[by wiernych [wieckich, ale z ró\nych powodów nie mo\e tego uczyni, mo\e przedstawi t spraw komisji "Ecclesia Dei", proszc o rad i pomoc. Art. 9 § 1. Proboszcz, po uwa\nym rozwa\eniu, mo\e te\ wyda zgod na posBu\enie si starszym rytuaBem w sprawowaniu sakramentów Chrztu, MaB\eDstwa, Pokuty i Namaszczenia chorych, je[li dyktuje to dobro dusz. § 2. Ordynariusz otrzymuje mo\liwo[ celebracji sakramentu Bierzmowania posBugujc si poprzednim dawnym Pontificale Romano, je[li dyktuje to dobro dusz. § 3. Duchownym ustanowionym "in sacris" wolno korzysta z Brewiarza Rzymskiego, promulgowanego przez bB. Jana XXIII w 1962 roku. Art. 10. Ordynariusz miejsca, je[li uzna za stosowne, mo\e erygowa parafi personaln zgodnie z kanonem 518 dla celebracji wedBug formy rytu rzymskiego, bdz mianowa kapelana, przestrzegajc przepisów prawa. Art. 11. Papieska Komisja "Ecclesia Dei", powoBana przez Jana PawBa II w roku 1988 [5], nie przestaje peBni swego zadania. Komisja ta bdzie mie tak form, zadania i przepisy, jakie zechce przyzna jej Rzymski Papie\. Art. 12. Ta sama Komisja, obok kompetencji, jakie ju\ posiada, sprawowa bdzie wBadz Stolicy Apostolskiej, czuwajc nad przestrzeganiem i wprowadzaniem w \ycie tych rozporzdzeD. Nakazujemy, aby wszystko to, co przez Nas zostaBo postanowione w tym Li[cie Apostolskim wydanym w formie Motu proprio, uznane zostaBo za "postanowione i zarzdzone" i byBo przestrzegane od dnia 14 wrze[nia bie\cego roku, uroczysto[ Podniesienia Krzy\a Zwitego, mimo tego wszystkiego, co mogBoby by temu przeciwne. Dany w Rzymie, u Zwitego Piotra, dnia 7 lipca 2007, w trzecim roku naszego Pontyfikatu. Benedykt XVI Przypisy: [1] Ordinamento generale del Messale Romano, 3a ed., 2002, n. 397. [2] Jan PaweB II, Lett. ap. Vicesimus quintus annus, 4 dicembre 1988, 3: AAS 81 (1989), 899. [3] Ibid. [4] S. Pius X, Lett. ap. Motu propio data, Abhinc duos annos, 23 ottobre 1913: AAS 5 (1913), 449-450; cfr Jan PaweB II, lett. ap. Vicesimus quintus annus, n. 3: AAS 81 (1989), 899. [5] Cfr Jan PaweB II, Lett. ap. Motu proprio data Ecclesia Dei, 2 luglio 1988, 6: AAS 80 (1988), 1498.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
MOTU PROPRIO Summorum Ponti
Summorum Pontificum Oryg
09 Nowe Motu proprio
Summorum Pontificum Benedykt XVI
Motu Proprio św Piusa X O Muzyce Świętej Inter Pastoralis Officii Sollicitudines
Benedykt XVI 2007 07 07 list apostolski Summorum Pontyficum instr
Propriocepcja
badanie propriocepcji w dyskopati L(1)
Proprioceptive Neuromuscular Facilitation (Pnf) Stretching
HTML Proprietary
Benedykt XVI 2007 07 07 list apostolski Summorum Pontyficum 2
proprioceptive shoulder taping
Summi Pontificatus (Pius XII)
Effects of kinesio taping on proprioception at the ankle

więcej podobnych podstron