Nowa strona 1 BODY {scrollbar-3dlight-color:teal;scrollbar-arrow-color:lightsalmon;scrollbar-base-color:lightsalmon;scrollbar-darkshadow-color:lightsalmon;scrollbar-face-color:khaki;scrollbar-highlight-color:teal;scrollbar-shadow-color:teal} Tekst ujednolicony. Stan prawny na 1 listopada 2004 r. Ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzeda¿y konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego1)   Spis treœci. Rozdzia³ 1 Sprzeda¿ konsumencka (Art. 1-13) Rozdzia³ 2 Zmiany w przepisach obowi¹zuj¹cych i przepis koñcowy (Art. 14-15)   Rozdzia³ 1 Sprzeda¿ konsumencka   Art. 1. 1. Ustawê stosuje siê do dokonywanej w zakresie dzia³alnoœci przedsiêbiorstwa sprzeda¿y rzeczy ruchomej osobie fizycznej, która nabywa tê rzecz w celu niezwi¹zanym z dzia³alnoœci¹ zawodow¹ lub gospodarcz¹ (towar konsumpcyjny). 2. Ustawy nie stosuje siê do sprzeda¿y energii elektrycznej, jak równie¿ do gazu i wody, chyba ¿e s¹ sprzedawane w ograniczonej iloœci lub w okreœlonej objêtoœci. 3. Ustawy nie stosuje siê do sprzeda¿y egzekucyjnej oraz sprzeda¿y dokonywanej w postêpowaniu upad³oœciowym albo innym postêpowaniu s¹dowym. 4. Do sprzeda¿y konsumenckiej nie stosuje siê przepisów art. 556-581 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91, Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz. 1450 i Nr 145, poz. 1638 oraz z 2002 r. Nr 113, poz. 984). Art. 2. 1. Sprzedawca jest obowi¹zany podaæ do wiadomoœci kupuj¹cego cenê oferowanego towaru konsumpcyjnego oraz jego cenê jednostkow¹ (cenê za jednostkê miary), chyba ¿e wyra¿aj¹ siê one t¹ sam¹ kwot¹. Przy sprzeda¿y towaru konsumpcyjnego oferowanego luzem jest wymagane podanie jedynie ceny jednostkowej. Taki sam sposób podawania cen powinien byæ stosowany w reklamie. 2. Przy sprzeda¿y na raty, na przedp³aty, na zamówienie, wed³ug wzoru lub na próbê oraz sprzeda¿y za cenê powy¿ej dwóch tysiêcy z³otych sprzedawca jest obowi¹zany potwierdziæ na piœmie wszystkie istotne postanowienia zawartej umowy. 3. W pozosta³ych przypadkach, na ¿¹danie kupuj¹cego, sprzedawca wydaje pisemne potwierdzenie zawarcia umowy, zawieraj¹ce oznaczenie sprzedawcy z jego adresem, datê sprzeda¿y oraz okreœlenie towaru konsumpcyjnego, jego iloœæ i cenê. Art. 3. 1. Sprzedawca dokonuj¹cy sprzeda¿y w Rzeczypospolitej Polskiej jest obowi¹zany udzieliæ kupuj¹cemu jasnych, zrozumia³ych i niewprowadzaj¹cych w b³¹d informacji, wystarczaj¹cych do prawid³owego i pe³nego korzystania ze sprzedanego towaru konsumpcyjnego. W szczególnoœci nale¿y podaæ: nazwê towaru, okreœlenie producenta lub importera, znak zgodnoœci wymagany przez odrêbne przepisy, informacje o dopuszczeniu do obrotu w Rzeczypospolitej Polskiej oraz, stosownie do rodzaju towaru, okreœlenie jego energoch³onnoœci, a tak¿e inne dane wskazane w odrêbnych przepisach. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1, powinny znajdowaæ siê na towarze konsumpcyjnym lub byæ z nim trwale po³¹czone, w przypadku gdy towar jest sprzedawany w opakowaniu jednostkowym lub w zestawie. W pozosta³ych przypadkach sprzedawca jest obowi¹zany umieœciæ w miejscu sprzeda¿y towaru informacjê, która mo¿e zostaæ ograniczona do nazwy towaru i jego g³ównej cechy u¿ytkowej oraz wskazania producenta lub importera. 3. Sprzedawca jest obowi¹zany zapewniæ w miejscu sprzeda¿y odpowiednie warunki techniczno-organizacyjne umo¿liwiaj¹ce dokonanie wyboru towaru konsumpcyjnego i sprawdzenie jego jakoœci, kompletnoœci oraz funkcjonowania g³ównych mechanizmów i podstawowych podzespo³ów. 4. Na ¿¹danie kupuj¹cego sprzedawca jest obowi¹zany wyjaœniæ znaczenie poszczególnych postanowieñ umowy. 5. Sprzedawca jest obowi¹zany wydaæ kupuj¹cemu wraz z towarem konsumpcyjnym wszystkie elementy jego wyposa¿enia oraz instrukcje obs³ugi, konserwacji i inne dokumenty wymagane przez odrêbne przepisy. 6. Informacje lub dokumenty, o których mowa w ust.1 i 5, powinny byæ sporz¹dzone w jêzyku polskim lub, o ile rodzaj informacji na to pozwala, w powszechnie zrozumia³ej formie graficznej. Wymogu u¿ywania jêzyka polskiego nie stosuje siê do nazw w³asnych, znaków towarowych, nazw handlowych, oznaczeñ pochodzenia towarów oraz zwyczajowo stosowanej terminologii naukowej i technicznej. Art. 4. 1. Sprzedawca odpowiada wobec kupuj¹cego, je¿eli towar konsumpcyjny w chwili jego wydania jest niezgodny z umow¹; w przypadku stwierdzenia niezgodnoœci przed up³ywem szeœciu miesiêcy od wydania towaru domniemywa siê, ¿e istnia³a ona w chwili wydania. 2. W przypadku indywidualnego uzgadniania w³aœciwoœci towaru konsumpcyjnego domniemywa siê, ¿e jest on zgodny z umow¹, je¿eli odpowiada podanemu przez sprzedawcê opisowi lub ma cechy okazanej kupuj¹cemu próbki albo wzoru, a tak¿e gdy nadaje siê do celu okreœlonego przez kupuj¹cego przy zawarciu umowy, chyba ¿e sprzedawca zg³osi³ zastrze¿enia co do takiego przeznaczenia towaru. 3. W przypadkach nieobjêtych ust. 2 domniemywa siê, ¿e towar konsumpcyjny jest zgodny z umow¹, je¿eli nadaje siê do celu, do jakiego tego rodzaju towar jest zwykle u¿ywany, oraz gdy jego w³aœciwoœci odpowiadaj¹ w³aœciwoœciom cechuj¹cym towar tego rodzaju. Takie samo domniemanie przyjmuje siê, gdy towar odpowiada oczekiwaniom dotycz¹cym towaru tego rodzaju, opartym na sk³adanych publicznie zapewnieniach sprzedawcy, producenta lub jego przedstawiciela; w szczególnoœci uwzglêdnia siê zapewnienia, wyra¿one w oznakowaniu towaru lub reklamie, odnosz¹ce siê do w³aœciwoœci towaru, w tym tak¿e terminu, w jakim towar ma je zachowaæ. 4. Na równi z zapewnieniem producenta traktuje siê zapewnienie osoby, która wprowadza towar konsumpcyjny do obrotu krajowego w zakresie dzia³alnoœci swojego przedsiêbiorstwa, oraz osoby, która podaje siê za producenta przez umieszczenie na towarze swojej nazwy, znaku towarowego lub innego oznaczenia odró¿niaj¹cego. Art. 5. Sprzedawca nie jest zwi¹zany zapewnieniem, o którym mowa w art. 4, je¿eli wykaza³, ¿e zapewnienia tego nie zna³ ani, oceniaj¹c rozs¹dnie, znaæ nie móg³ albo ¿e nie mog³o ono mieæ wp³ywu na decyzjê kupuj¹cego o zawarciu umowy, albo te¿ ¿e jego treœæ sprostowano przed zawarciem umowy. Art. 6. Za niezgodnoœæ towaru konsumpcyjnego z umow¹ uwa¿a siê równie¿ nieprawid³owoœæ w jego zamontowaniu i uruchomieniu, je¿eli czynnoœci te zosta³y wykonane w ramach umowy sprzeda¿y przez sprzedawcê lub przez osobê, za któr¹ ponosi on odpowiedzialnoœæ, albo przez kupuj¹cego wed³ug instrukcji otrzymanej przy sprzeda¿y. Art. 7. Sprzedawca nie odpowiada za niezgodnoœæ towaru konsumpcyjnego z umow¹, gdy kupuj¹cy o tej niezgodnoœci wiedzia³ lub, oceniaj¹c rozs¹dnie, powinien by³ wiedzieæ. To samo odnosi siê do niezgodnoœci, która wynik³a z przyczyny tkwi¹cej w materiale dostarczonym przez kupuj¹cego. Art. 8. 1. Je¿eli towar konsumpcyjny jest niezgodny z umow¹, kupuj¹cy mo¿e ¿¹daæ doprowadzenia go do stanu zgodnego z umow¹ przez nieodp³atn¹ naprawê albo wymianê na nowy, chyba ¿e naprawa albo wymiana s¹ niemo¿liwe lub wymagaj¹ nadmiernych kosztów. Przy ocenie nadmiernoœci kosztów uwzglêdnia siê wartoœæ towaru zgodnego z umow¹ oraz rodzaj i stopieñ stwierdzonej niezgodnoœci, a tak¿e bierze siê pod uwagê niedogodnoœci, na jakie narazi³by kupuj¹cego inny sposób zaspokojenia. 2. Nieodp³atnoœæ naprawy i wymiany w rozumieniu ust. 1 oznacza, ¿e sprzedawca ma równie¿ obowi¹zek zwrotu kosztów poniesionych przez kupuj¹cego, w szczególnoœci kosztów demonta¿u, dostarczenia, robocizny, materia³ów oraz ponownego zamontowania i uruchomienia. 3. Je¿eli sprzedawca, który otrzyma³ od kupuj¹cego ¿¹danie okreœlone w ust. 1, nie ustosunkowa³ siê do tego ¿¹dania w terminie 14 dni, uwa¿a siê, ¿e uzna³ je za uzasadnione. 4. Je¿eli kupuj¹cy, z przyczyn okreœlonych w ust. 1, nie mo¿e ¿¹daæ naprawy ani wymiany albo je¿eli sprzedawca nie zdo³a uczyniæ zadoœæ takiemu ¿¹daniu w odpowiednim czasie lub gdy naprawa albo wymiana nara¿a³aby kupuj¹cego na znaczne niedogodnoœci, ma on prawo domagaæ siê stosownego obni¿enia ceny albo odst¹piæ od umowy; od umowy nie mo¿e odst¹piæ, gdy niezgodnoœæ towaru konsumpcyjnego z umow¹ jest nieistotna. Przy okreœlaniu odpowiedniego czasu naprawy lub wymiany uwzglêdnia siê rodzaj towaru i cel jego nabycia. Art. 9. 1. Kupuj¹cy traci uprawnienia przewidziane w art. 8, je¿eli przed up³ywem dwóch miesiêcy od stwierdzenia niezgodnoœci towaru konsumpcyjnego z umow¹ nie zawiadomi o tym sprzedawcy. Do zachowania terminu wystarczy wys³anie zawiadomienia przed jego up³ywem. 2. Minister w³aœciwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem w³aœciwym do spraw rolnictwa po zasiêgniêciu opinii Prezesa Urzêdu Ochrony Konkurencji i Konsumentów okreœli, w drodze rozporz¹dzenia, dla towarów ¿ywnoœciowych krótsze terminy zawiadomienia, maj¹c na wzglêdzie trwa³oœæ tych towarów. Art. 10. 1. Sprzedawca odpowiada za niezgodnoœæ towaru konsumpcyjnego z umow¹ jedynie w przypadku jej stwierdzenia przed up³ywem dwóch lat od wydania tego towaru kupuj¹cemu; termin ten biegnie na nowo w razie wymiany towaru. Je¿eli przedmiotem sprzeda¿y jest rzecz u¿ywana, strony mog¹ ten termin skróciæ, jednak¿e nie poni¿ej jednego roku. 2. Roszczenia kupuj¹cego okreœlone w art. 8 przedawniaj¹ siê z up³ywem roku od stwierdzenia przez kupuj¹cego niezgodnoœci towaru konsumpcyjnego z umow¹; przedawnienie nie mo¿e siê skoñczyæ przed up³ywem terminu okreœlonego w ust. 1. W takim samym terminie wygasa uprawnienie do odst¹pienia od umowy. 3. Zawiadomienie sprzedawcy o niezgodnoœci towaru konsumpcyjnego z umow¹ przerywa bieg przedawnienia. Przedawnienie nie biegnie w czasie wykonywania naprawy lub wymiany oraz prowadzenia przez strony, nie d³u¿ej jednak ni¿ przez trzy miesi¹ce, rokowañ w celu ugodowego za³atwienia sprawy. 4. Up³yw powy¿szych terminów nie wy³¹cza wykonania uprawnieñ wynikaj¹cych z niezgodnoœci towaru konsumpcyjnego z umow¹, je¿eli sprzedawca w chwili zawarcia umowy wiedzia³ o niezgodnoœci i nie zwróci³ na to uwagi kupuj¹cego. Art. 11. Uprawnieñ unormowanych w niniejszej ustawie nie mo¿na wy³¹czyæ ani ograniczyæ w drodze umowy zawartej przed zawiadomieniem sprzedawcy o niezgodnoœci towaru konsumpcyjnego z umow¹. W szczególnoœci nie mo¿na tego dokonaæ przez oœwiadczenie kupuj¹cego, ¿e wie o wszelkich niezgodnoœciach towaru z umow¹, lub przez wybór prawa obcego. Art. 12. 1. W przypadku zaspokojenia roszczeñ wynikaj¹cych z niezgodnoœci towaru konsumpcyjnego z umow¹ sprzedawca mo¿e dochodziæ odszkodowania od któregokolwiek z poprzednich sprzedawców, je¿eli wskutek jego dzia³ania lub zaniechania towar by³ niezgodny z umow¹ sprzeda¿y konsumenckiej. Do odpowiedzialnoœci odszkodowawczej stosuje siê przepisy Kodeksu cywilnego o skutkach niewykonania zobowi¹zañ. 2. Roszczenie zwrotne przewidziane w ust. 1 przedawnia siê z up³ywem szeœciu miesiêcy; staje siê wymagalne z chwil¹ zaspokojenia kupuj¹cego, nie póŸniej jednak ni¿ w dniu, w którym sprzedawca obowi¹zany by³ to uczyniæ. Art. 13. 1. Udzielenie kupuj¹cemu gwarancji nastêpuje bez odrêbnej op³aty przez oœwiadczenie gwaranta, zamieszczone w dokumencie gwarancyjnym lub reklamie, odnosz¹cych siê do towaru konsumpcyjnego; okreœla ono obowi¹zki gwaranta i uprawnienia kupuj¹cego w przypadku, gdy w³aœciwoœæ sprzedanego towaru nie odpowiada w³aœciwoœci wskazanej w tym oœwiadczeniu. Nie uwa¿a siê za gwarancjê oœwiadczenia, które nie kszta³tuje obowi¹zków gwaranta. 2. Sprzedawca udzielaj¹cy gwarancji wydaje kupuj¹cemu wraz z towarem dokument gwarancyjny; powinien tak¿e sprawdziæ zgodnoœæ znajduj¹cych siê na towarze oznaczeñ z danymi zawartymi w dokumencie gwarancyjnym oraz stan plomb i innych umieszczonych na towarze zabezpieczeñ. 3. Oœwiadczenie gwarancyjne powinno byæ sformu³owane zgodnie z wymaganiami okreœlonymi w art. 3 ust. 1 zdanie pierwsze. Jednak¿e uchybienie tym wymaganiom pozostaje bez wp³ywu na wa¿noœæ gwarancji i nie pozbawia kupuj¹cego wynikaj¹cych z niej uprawnieñ. 4. W dokumencie gwarancyjnym nale¿y zamieœciæ podstawowe dane potrzebne do dochodzenia roszczeñ z gwarancji, w tym w szczególnoœci nazwê i adres gwaranta lub jego przedstawiciela w Rzeczypospolitej Polskiej, czas trwania i terytorialny zasiêg ochrony gwarancyjnej. Ponadto powinno byæ w nim zawarte stwierdzenie, ¿e gwarancja na sprzedany towar konsumpcyjny nie wy³¹cza, nie ogranicza ani nie zawiesza uprawnieñ kupuj¹cego wynikaj¹cych z niezgodnoœci towaru z umow¹. Rozdzia³ 2 Zmiany w przepisach obowi¹zuj¹cych i przepis koñcowy   Art. 14. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z 1971 r. Nr 27, poz. 252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr 30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr 3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z 1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz. 1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532, z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114, poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91, Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz. 1450 i Nr 145, poz. 1638 oraz z 2002 r. Nr 113, poz. 984) wprowadza siê nastêpuj¹ce zmiany: 1) po art. 535 dodaje siê art. 5351 w brzmieniu: "Art. 5351. Przepisy niniejszego dzia³u stosuje siê do sprzeda¿y konsumenckiej w takim zakresie, w jakim sprzeda¿ ta nie jest uregulowana odrêbnymi przepisami."; 2) skreœla siê art. 5551; 3) po art. 605 dodaje siê art. 6051 w brzmieniu: "Art. 6051. Je¿eli umowa dostawy jest zawierana w zakresie dzia³alnoœci przedsiêbiorstwa dostawcy, a odbiorc¹ jest osoba fizyczna, która nabywa rzeczy w celu niezwi¹zanym z jej dzia³alnoœci¹ gospodarcz¹ ani zawodow¹, do umowy tej stosuje siê przepisy o sprzeda¿y konsumenckiej."; 4) po art. 627 dodaje siê art. 6271 w brzmieniu: "Art. 6271. Do umowy zawartej, w zakresie dzia³alnoœci przedsiêbiorstwa przyjmuj¹cego zamówienie, z osob¹ fizyczn¹, która zamawia dzie³o, bêd¹ce rzecz¹ ruchom¹, w celu niezwi¹zanym z jej dzia³alnoœci¹ gospodarcz¹ ani zawodow¹, stosuje siê odpowiednio przepisy o sprzeda¿y konsumenckiej."; 5) po art. 770 dodaje siê art. 7701 w brzmieniu: "Art. 7701. Do umowy sprzeda¿y rzeczy ruchomej, zawartej przez komisanta z osob¹ fizyczn¹, która nabywa rzecz w celu niezwi¹zanym z jej dzia³alnoœci¹ gospodarcz¹ ani zawodow¹, stosuje siê przepisy o sprzeda¿y konsumenckiej." Art. 15. Ustawa wchodzi w ¿ycie z dniem 1 stycznia 2003 r.     1)Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdro¿enia dyrektywy 99/44/WE z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie niektórych aspektów sprzeda¿y towarów konsumpcyjnych i zwi¹zanych z tym gwarancji (Dz. Urz. WE L 171 z 07.07.1999). Dane dotycz¹ce og³oszenia aktów prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszej ustawie - z dniem uzyskania przez Rzeczpospolit¹ Polsk¹ cz³onkostwa w Unii Europejskiej - dotycz¹ og³oszenia tych aktów w Dzienniku Urzêdowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.