W latach 1598-1607 komisja De ouxiliis działająca w Rzymie nie znalazła jednoznacznej drogi wyjścia w tej dyspucie. Spór ten wciąż odżywa w dyskusjach teologicznych. W 1848 roku Benedykt XIV potwierdził wcześniejsze rozstrzygnięcia Pawła V, uznając tak molinizm, jak i banezajanizm (obok propozycji augustyńskiej) za systemy, które mogą z równą swobodą być głoszone na łonie Kościoła katolickiego1.
Franciszek Suarez (+1617)
Jezuita, połączył oba środowiska. Studiował w Salamance, pracował w Coimbrze.
Według niego istnieją tylko byty jednostkowe. Konkrety poznajemy intelektualnie. Ogóły ujmowane są wtórnie. Wnioski płynące z jego nauki:
1) Odpada problem jednostkowienia.
2) Nie potrzebne są czynniki bytu: materia forma, akt możność, istota i istnienie.
3) Odrzuca różnicę realną między istotą a istnieniem.
4) Inny jest sposób dowodzenia istnienia Boga. Odrębność Boga wynika z samoistności i nieskończoności. Bóg jest nieskończony, byty skończone.
5) Przyjmował jedno wspólne wszystkim bytom istnienie.
Szerzej zob. J. Buxakowski. Łaska Ducha Świętego i człowiek. Pelplin 2007. s. 212-222.