56398

-    w miarę sprawna ogólna inteligencja, inteligencja „techniczna”

-    typ „lwa salonowego” - lubi się popisywać, wypowiedzi na tematy, których nie znają, wzbudzają tym zainteresowanie innych

-    swoisty brak wglądu (zaburzenia w zakresie uczenia się). Zostało to nazwane otępieniem lub głupotą semantyczną

-    przejawem osobowości dyssocjalnej są zaburzenia antyspołeczne

-    utrwalone i nieadekwatne zachowania antyspołeczne (niezaplanowane czynności, chwilowe np. przestępstwa, mimo, że osoba ta wie, że są one karane, powtarza te zachowania)

-ENCEFALOPATIA- zachowania antyspołeczne, uwarunkowane wyraźnymi zmianami w mózgu. „Charakteropatia” - uwarunkowania organiczne - zmiany w mózgu T. Bilikiewicz.

-    osoby takie nie mają predyspozycji do używania alkoholu lub narkotyków, ale mają predyspozycje do bycia dealerami narkotyków

-    niezwykła, nietypowa reakcja na alkohol - minimalne dawki alkoholu prowadzą do nieadekwatnych do sytuacji zachowań. Mogą być reakcje agresywne nie spowodowane przez otoczenie.

-    zespół Delbrucka = pseudologia = pseudologia fantastica = mitomania (dawniej kłamstwo patologiczne). Niezróżnicowanie granicy między rzeczywistością a fikcją, prawdą i kłamstwem; wczucie się w jakąś rolę, że odgrywa się ją w żyda

-    zespół Minchansen’a (zespół hospitalizacyjny) - tendencja do leczenia się szpitalnego. Chory np. rozdrapuje sobie rany po to, aby mieć jakiś zabieg.

-    tendencja do samouszkodzeń, samookaleczeń (oddzielamy to od samobójstw usiłowanych, gdyż samouszkodzenia nie mają doprowadzić do śmierci). Ważną rolę odgrywa tu szantażowanie przez chorego otoczenia, w którym się znajduje.

-    nadmierne zapotrzebowanie na stymulację (na dopływ silnych bodźców). Wyjaśnia nam to autodestrukcyjny sposób życia. Chory poszukuje nowego środowiska i nowych bodźców.

Kalifornijski Inwentarz Osobowości - do badania 2 skale

1.    skala uspołecznienia z Inwentarza Osobowości (Kalifornijskiego)

2.    skala socjopatii Schilbergera

Problem terapii osób dyssocjalnych:

-    robiono zabiegi neurologiczne na mózgu

-    stosowno leki psychotropowe

-    stosowano elektrowstrząsy

-    stosowano leczenie lidem

-    stosowano psychoterapię Wszystkie te metody nie powiodły się

W Danii, USA, Wlk.Bryt. - więziennictwo

-    metody behawioralne (metoda żetonowa) - nagrody - metoda oparta na warunkowaniu

-    praca jako forma leczenia

-    terapia zajęciowa

-    wspólne wieczory, np. poetycki

-    wprowadzono kino, TV, dostęp do telefonów.

-    terapia sztukowa - muzykoterapia - na jednego pacjenta przypadało 5 osób personelu. Po 5 latach program przerwano. Miało to być na wzór programu resocjalizacyjnego. Porównywano więźniów z tymi, u których terapia nie została zastosowana. Kontrolowano liczbę samouszkodzeń i recydywę, którą oceniano na podstawie wychodzenia na przepustki (czy w czasie przepustki więźniowi popełniali jakieś przestępstwa). Okazało się, że wzrosła liczba samouszkodzeń i recydywy. Tłumaczono to brakiem stymulacji, nowych źródeł stymulacji. Program ten powinien być zastosowany na osobach