56744

2)cechy indywidualne

-    czy pocisk wystrzelony został z danego egzemplarza broni

-    czy broń ta była już "notowana"

Oczywiście takie badania nie są możliwe w przypadku pocisku wystrzelonego z broni gładkolufowej, bo jak sama jej nazwa wskazuje, broń ta ma gładką lufę. Narzędzia używane do badań śladów na pociskach to mikroskopy stereoskopowy i porównawczy.

Ślady na łuskach mogą powstać już podczas ładowania amunicji. Później kolejno każda część broni pozostawia charakterystyczne dla siebie uszkodzenia.

I tak: ślad iglicy na spłonce, czółka trzonu zamka, pazura wyciągu i wyrzutnika. Wzajemne położenie śladów pazura i wyrzutnika daje pojęcie o typie broni.

W przypadku łuski naboju wystrzelonego z rewolweru liczba śladów ogranicza się do śladów grota iglicy oraz komory nabojowej bębenka.

Na podstawie badań łuski ustala się:

1)    w identyfikacji grupowej

-    rodzaj naboju

-    kaliber

-    system -typ

2) w identyfikacji indywidualnej

-    czy nabój (łuska) został wystrzelony z konkretnego egzemplarza broni

Odległość z jakiej został oddany strzał i kierunek strzału stwierdza się przy przestrzale szyb na podstawie wielkości i stożkowatego kształtu przestrzelmy o wierzchołku skierowanym w kierunku, z którego padł strzał.

W przypadku dwóch przestrzelin łatwiej jest ustalić kierunek i kąt oddania strzału. Badanie pozwala nie tylko na określenie odległości i kierunku, ale czasem też na wstępne ustalenie typu broni. Wykorzystuje się także występujące w obrębie przestrzelmy osmalenia i drobiny prochu.

Balistyka zajmuje się także badaniem pocisków, śladów ich użycia na przedmiotach czy ciele, a także łusek, jeśli pocisk takową posiada. Balistyka jest to nauka zajmująca się ruchem pocisku. Ruch pocisku składa się z dwóch etapów:

-    ruch pocisku w lufie pod wpływem gazów powstałych podczas spalania