57549

Straty: zginęło od 50 do 150 tysięcy żołnierzy irackich (nie dało się dokładnie policzyć), 175 tysięcy trafiło do niewoli, zniszczono prawie cały ciężki sprzęt, w tym 4000 czołgów, 300 samolotów (jeszcze przed 17 stycznia samoloty odleciały do Iranu, gdzie zostały przejęte).

Sojusznicy stracili 256 żołnierzy, 30 czołgów, 36 samolotów i 14 śmigłowców.

Husajn wypełniał postanowienia rezolucji i zawieszenia broni, ale przykupywał urzędników programu, by te pieniądze wykorzystać do innych celów, np. na zbrojenia

W marcu 2003 roku rozpoczęła się akcja „Iracka wolność", która miała na celu odsunięcie Husajna od władzy. USA ponownie chciały stworzyć koalicję, tym razem argumentując, że Irak posiadana broń masowego rażenia w tym atomową. Społeczność międzynarodowa była sceptyczna wobec tych oskarżeń i wydano tylko wstępna zgodę. Nie było rezolucji ONZ. Operacja zakończyła się sukcesem, obalono Husajna i ustanowiona nowe władze. Nie znaleziono broni masowego rażenia. Operacja została zakończona w 2010 roku, kiedy wycofano kontyngent. Pozostawiono doradców wojskowych. Husajn był także oskarżany o wspieranie terroryzmu, ale na to też nie ma dowodów.

Relacje między blokami, supermocarstwami.

Nowa polityka ZSRR rozpoczyna się wraz z przejęciem władzy naczelnej w marcu 1985 roku przez Michaiła Gorbaczowa. W tym czasie ZSRR miał pewne problemy na szczytach władzy, z przejmowaniem tam władzy. Breżniew zmarł jesienią 1982 roku. Po nim władzę przejął naczelnik resortów siłowych, Jurij Andropow. Także stary i schorowany, ale wiedział jak co działa. Jako szef wywiadu widział zmiany na świecie i widział potrzebę odmłodzenia gremium kierowniczego. To on sprowadził osobiście Gorbaczowa i wprowadził do ścisłego kierownictwa. Andropow prowadził racjonalną politykę. W 1984 Andropow umiera, którego zastępuje Nikołaj Czernienko. Wtedy numerem dwa zostaje Gorbaczow, który staje na czele resortów siłowych. Czernienko umiera pod koniec lutego 1985 roku. Wtedy na czele ZSRR staje Michaił Gorbaczow. Ten także kontynuuje odmładzanie kadry, w tym Jelcyna, Szewardnadzego itd. Gorbaczow będzie chciał teraz uzyskać akceptację na arenie międzynarodowej. Spotka się m.in. z papieżem, co odmrozi stosunki z Watykanem.

W styczniu 1986 roku, na zjeździe partii ogłosi nowy program. Będzie chciał ograniczyć zbrojenia, głównie jądrowe i kosmiczne. Także wprowadzenie moratorium na próbne wybuchy jądrowe. Cały blok wschodni przeżywał wtedy kryzys, w związku z tym musiał ograniczyć swoje wsparcie w innych częściach świata. W tamtym czasie ZSRR musiał przeznaczać około 40 mld dolarów na wsparcie swoich sojuszników. Także USA miały w drugiej połowie lat 80-tych miały problemy przez stale zwiększający się budżet zbrojeń, co było efektem polityki Reagana. Program ograniczania zbrojeń przez ZSRR jest bardzo dobrze przyjęty na arenie międzynarodowej, także przez ChRL, które nie popierały eskalacji zbrojeń.

Następuje powrót do rokowań. W Genewie ma miejsce szczyt w listopadzie 1985 roku. Nie było konkretnych porozumień, ale mówiono o ograniczeniu badań nad bronią chemiczną i ograniczeniu podziemnych wybuchów jądrowych. Szczytów w sumie było 6, nie wszystkie kończyły się porozumieniami, ale dawały pozytywny obraz. Rosła popularność Gorbaczowa i budowała obraz jako przewidywalnego polityka. Jednocześnie Gorbaczow ogranicza działalność KGB, częściowo umożliwia wyjazdy zagraniczne i zwalnia przeciwników politycznych z więzień. Drugi szczyt był w październiku 1986 roku w Reykjaviku. Bez podpisania porozumień, ale uzgodniono, że strony skontrolują swoje arsenały atomowe. Nie podpisano nic, bo cały czas problemem były zbrojenia kosmiczne, ale Reagan nie chciał ustąpić. Gorbaczow jednostronnie wystąpił z propozycją wycofania wojska ZSRR z Afganistanu, ale przy udziale USA. Zostanie przedstawiony plan wycofania. Trzeci szczyt odbył się w Waszyngtonie w grudniu 1988 roku. Podpisano układ o likwidacji rakiet krótkiego i średniego zasięgu w Europie. Proces likwidacji tych arsenałów miał trwać 3 lat. 1700 rakiet SS-20 i 850 rakiet Pershing. Były to rakiety wielogłowicowe. 3000 głowic z tych arsenałów miało być zlikwidowanych. Nie udało się osiągnąć porozumienia w sprawie zbrojeń strategicznych. Czwarty szczyt odbył się w Moskwie.

Dla ZSRR było to ważne, gdyż polityka wewnętrzna Gorbaczowa, pieriestrojka, nie przynosi efektów, w związku z czym tracił poparcie w kraju. Nie podpisano tu znaczących porozumień, ale rozmawiano o unikaniu konfliktu między mocarstwami, wycofaniu ZSRR z Afganistanu, wycofaniu poparcia ZSRR w