57705

krytyka w obronie interesu społecznego

Możliwość prowadzenia krytyki działalności, określonych postaw, zachowań, jeśli u jej podstaw leży potrzeba obrony interesu społecznego. Może się znaleźć w kolizji z ochroną szacunku, dobrego imienia.

Prawo karne chroni cześć człowieka, ale dopuszcza też do takich sytuacji, gdy następuje mówienie, rozpowszechnianie informacji, które uwłaczają dobremu imieniu człowieka, ale musi istnieć potrzeba ochrony interesu społecznego.

Art. 212 § 1 - przestępstwo podstawowe zniesławienia

Art. 212 § 2 - przestępstwo kwalifikowane zniesławienia (ze względu na sposób pomówienia)

Przedmiotem ochrony w obu przypadkach jest cześć zewnętrzna obiektywna -szacunek, jakim się człowiek cieszy w społeczeństwie.

Cześć wewnętrzna - subiektywna - składają się na nią pewne przeżycia człowieka, jego poczucie wartości, poczucie godności = godność = podlega ochronie w art. 216 k.k. - dotyczy przestępstwa zniewagi.

Zniesławienie jest przestępstwem formalnym - wystarczy sam fakt pomówienia.

Art. 212 - dotyczy okoliczności sfery życia publicznego i prywatnego człowieka.

Sfera prywatna wprowadza ograniczenia, np. prawo prasowe - zakaz podawania do publicznej wiadomości informacji, które dotyczą prywatnej sfery życia bez zgody osoby zainteresowanej.

Bez zgody mogą być publikowane takie informacje, które łączą się z działalnością publiczną danej osoby lub, które dotyczą obrony interesu publicznego.

Istotne znaczenie dla uznania czynu za zniesławiający ma fakt publicznego bądź niepublicznego zgłaszania zarzutów pod adresem osoby pomawianej.

Czy mamy do czynienia ze zniesławieniem, czy nie zależy od tego, czy zarzuty są prawdziwe, czy nie. Miejsce - bierze się pod uwagę według OSN, gdy zarzut był uczyniony w takim miejscu, gdzie mogła się z nim zapoznać nieograniczona liczba osób. Warunkiem jest, że taka nieograniczona liczba osób mogła się zapoznać z treścią wypowiedzi, brak cechy publiczności, kiedy wprawdzie w miejscu publicznym, ale brak możliwości zakomunikowania treści nieograniczonej liczbie osób (np. pusta restauracja)

Sposób - dotyczy możliwości odebrania informacji przez nieograniczoną liczbę osób. chodzi tu o radio, telewizję, prasę - jest to publiczne działanie sprawcy.

Znamię publiczności działania występuje w szeregu przestępstw w kodeksie. Nie ma ustawowej definicji okoliczności, znamienia publicznego działania, w związku z tym posługujemy się Orzecznictwem Sądu Najwyższego - dwa kryteria - zarzut może być uznany za uczyniony publicznie ze względu na miejsce i ze względu na sposób postawienia zarzutu.