57874

danej osoby, różniący się w sposób istotny i ustawowo oznaczony od postępowania uznanego za modelowe w danym systemie prawnym Różnice w biegu procesu dotyczą wyłącznie realizacji drogi procesowej a nie celów postępowania - osiągnięcie roztrzygnięcia procesu - kwestii odpowiedzialności karnej osoby która popełniła czyn zabroniony zabroniony pod groźbą kary.

Nie ma znaczenia, gdzie tryb szczególny jest unormowany - mogą być kodeksowe lub podakodeksówe - decyduje fakt istnotnego i ustawowo oznaczonych różnic.

Pogląd iż postępowania pozakodeksowe są to postępowania odrębne - np. postęp, wykroczeniowe, karne skarbowe - prof. Grzegorczyk - nie są to tryby szczególne.

Kontrawencjonalizacja - przesuwa pewne sprawy z kategorii przestępstw do kategorii wykroczeń.

Wykład 2    22 X 2010

Zaliczanie postępowania w sprawach o wykroczenia - charakter prawny tego postępowania przechodził szeroko zakrojoną ewolucję, na tle rozwiązań nowych budziło sie szereg koncepcji teoretycznych.

W polsce powojennej uważano postępowanie wykroczeniowe dalszy ciąg orzecznictwa albo dalszy ciąg administrowania. W latach '44-51 również jako administrowanie. Wprowadzenie pewnej nowości - zaskarżanie orzeczeń administracji do sądów powszechnych. W grudniu 1951 - ustawa o orzecznictwie karno-administracyjncym -w literaturze dominujący stał się pogląd, iż nie jest to wymiar sprawiedliwości, ale środki admnistracyjne o charakterze wychowawczym. Do '66 - proces przesuwanie pewnych drobnych czynów z przestępstw do kategorii wykroczeń kontrawencjonalizacja. Ten proces zmienił zasadniczo spojrzenie na charakter tego postępowania, staje się ono częścią szeroko pojmowanego prawa karnego (prof. Bojarski, prof. Radecki). Ustawa ta zmieniła kształt postępowania o wykroczenia i zbliżyła go do postępowania w sprawach karnych (prof. Marek).

Rozpoczynają się prace nad restrukturyzacją prawa wykroczeń (dokonana w 1971) -znika nazwa spraw karno-administracyjnych powiem wszystkie 3 kodeksy uchwalone -kodeks wykroczeń, kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia oraz ustawa kolegiów ds. Wykroczeń. Powołane kolegia do spraw wykroczeń, działały przy organach administracji. Postępowanie było jednak zbliżone do postępowania karnego. KPK z '69 przewidywał szczególny tryb postępowania - postępowanie sądowe co do orzeczeń w sprawach o wykroczenia (postępowanie odwoławcze). Kolejne zmiany w prawie wykroczeń związane były z transformacją ustrojową państwa -najważniejsza ustawa z 8 VIII 1988 o zmianę ustawy KPK, KK, ustawy o kolegium ds. Wykroczeń i KP. Na podstawie tej ustawy kolegia ds. Wykroczeń zostały włączone do spraw sądownictwa. Pojawiają się kolegia ds. Wykroczeń jako organy mieszczące się w wymiarze sądownictwa, a nadzór sprawowały sądy wojewódzkie. Rozbudowano kompetencje sądy w zakresie prowadzenia sądowego postępowania w sprawach o wykroczenia (nie o wszystkie, ale kompetencje sądy zwiększyły się do orzekania w tych sprawach)

Kolejny etap - 1997 - nowy KPK spowodował istotne zmiany, w 1998 pojawiła się ustawa nowelizująca kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia. Utrzymano kompetencję kolegiów ale pewne sprawy zostały przekazane do właściwości sądu jako I instancji. Ponadto, wszystkie sprawy o wykroczenia miały zapewnioną drogę do sądu