54599

zmieniono pozycję sędziego w postępowaniu.

Procedura pruska dzieliła proces na dwa stadia rozpoznawcze i wyrokujące.

Środki dowodowe: samoprzyznanie się, dokumenty, zeznania świadków, przysięga strony, oględziny i opinie rzeczoznawców.

Reforma z lat 1833 i 1846 podzieliła procesy na: skr ócone (skrócony proces zwyczajny, postępowanie przed sądem jednoosobowym, proces o zniewagi i mandatowy) i szczególne (postępowanie upadłościowe, w sprawach z pr awa małżeńskiego i opiekuńczego, o uznanie za marnotrawcę).

-    1877r. - nowy kodeks cywilny wr az z nową organizacją sądownictwa oraz nową ordynacją upadłościowa. Wszystkie te akty prawne

poddano nowelizacji w 1898r., celem uzgodnienie ich przepisów z BGB.

Nowa procedura został opar ta na zasadach:

-    dyspozycyjności

-    kontrudyktoryjności

-    ustności -jawności

-    swobodnej ocenie dowodów

III. Kodeks procedury cywilnej Francji z 1806r.

Postępowanie cywilne unormowano po raz pierwszy we Francji postanowieniem ordonansu z 1667r. Na nim też w swych głównych założeniach oparł się nowy, napoleoński kodeks procedury cywilnej (Codę de procedurę).

Zawierał w swych postanowieniach szczegółowych wszystkie charakterystyczne cechy nowożytnego procesu cywilnego, m in. zasady:

-    ustności

-    jawności

-    kontradyktoryjności

-    swobodnej oceny dowodów przez sędziów

-    formalizmu procesowego

-    dyspozycyjności

Reprezentowały one tendencje liberalne i indywrdualistyczne.

Środki procesowe dzielił na zwyczajne i nadzwyczajne.

Obecność pełnomocników procesowych.

IV. Kodyfikacja procesu cywilnego w Rosji

Po raz pierwszy rosyjski proces cywilny skody Pikowano w Zbiorze praw z I832r. w tomie X części 2. Postępowanie wzorowane było na powszeclinym niemieckim procesie cywilnym, opierając się na zasadach:

-    pisemności

-    tajności

-    legalnej teorii dowodowej, przy czym sądowi przyznano prawo zbier ania materiału dowodowego z własnej inicjatywy, co w sumie nadmiernie przeciągnęło przebieg