1. Wyróżnia się trzy podstawowe modele planowania produkcji:
Planowanie globalne
Planowanie hierarchiczne
Planowanie sukcesywne
2. Planowanie globalne
• Wszystkie zależności między elementami systemu produkcji są uwzględniane równocześnie
• Plan produkcj i ma formę zadania matematycznego, którego rozwiązanie jest optymalne i w pełni odpowiada warunkom rzeczywistym
• Wykorzystanie tego modelu w praktyce jest jednak bardzo trudne;
3. Planowanie hierarchiczne
• Zależności między elementami systemu produkcji są rozpatrywane w obrębie arbitralnie wyróżnionych poziomów struktury systemu;
• Pozwala to na realistyczne odwzorowanie istniejących w rzeczywistości systemów produkcyjnych i specyfiki poszczególnych branż;
• Zapewniona jest wewnętrzna spójność między poszczególnymi poziomami;
• Arbitralność wyodrębnienia poszczególnych poziomów systemu przesqfłza jednak o tym, że wyniki planowania hierarchicznego nie mogą być uznane za optymalne;
4. Planowanie sukcesywne:
• Oparte na powtarzalnej, niezależnej od warunków strukturze procesu planowania;
• Podział procesów planowania i sekwencja realizowanych czynności mającharakter intuicyjny;
• Struktura procesu determinuje kolejność procedir planistycznych, określa wykorzystywane w procesie planowania informacje i ich obieg między poszczególnymi poziomami planowania;
• Procedury planistyczne opierąjąsię na prostych, deterministycznych zależnościach;
• Ten model jest podstawą większości systemów planowania produkcji