- przewaga wynikająca z posiadanych patentów czy know - how;
- uprzywilejowany dostęp do dostaw, środków transportu lub kanałów dystrybucji;
- ekonomia skali;
* zróżnicowanie produktu;
- renomę bądź silną markę będące wynikiem intensywnej reklamy.
- ogólny rozmiar przedsiębiorstwa;
- posiadane zasoby środków finansowych, osiągane zyski;
- własna ocena swojej pozycji.
3. Prawna regulacja zakazu nadużycia pozycji dominującej
Art. 9 ust. 1 ustawy - zakazane jest nadużywanie pozycji dominującej na rynku przez jednego lub kilku przedsiębiorców. Brak w ustawie definicji nadużycia pozycji dominującej. Art. 9 to jedynie wskazówka, na czym nadużycie może polegać, poprzez wskazanie otwartego katalogu praktyk, które są jej przejawem. Nadużycie pozycji dominującej może polegać w szczególności na;
1) bezpośrednim/pośrednim narzucaniu nieuczciwych cen. w tym cen nadmiernie wygórowanych albo rażąco niskich, odległych terminów płatności lub innych warunków zakupu albo sprzedaży towarów';
2) ograniczeniu produkcji, zbytu lub postępu technicznego ze szkodą dla kontrahentów lub konsumentów;
3) stosowaniu w podobnych umowach z osobami trzecimi uciążliwych lub niejednolitych warunków umów, stwarzających tym osobom zróżnicowane warunki konkurencji;
4) uzależnianiu zawarcia umowy od przyjęcia lub spełnienia przez drugą stronę irurego świadczenia, nie mającego rzeczowego ani zwyczaj owrego związku z przedmiotem umowy;
5) przeciwdziałaniu ukształtowaniu się warunków niezbędnych do powstania bądź rozwoju konkurencji;
6) narzucaniu przez przedsiębiorcę uciążliwych warunków umów, przynoszących mu nieuzasadnione korzyści;
7) podziale rynku według kryteriów terytorialnych. asortymentowych lub podmiotowych Zgodnie z art. 102 TFUE „Niezgodne z rynkiem wewnętrznym i zakazane jest nadużywanie przez jedno lub większą liczbę przedsiębiorstw' pozycji dominującej na rynku wewnętrznym lub na znacznej jego części, w zakr esie, w jakim może wzywać na handel nuędzy Państwami Członkowskimi. Nadużywanie takie może polegać w szczególności na:
a) narzucaniu w sposób bezpośredni lub pośredni niesłusznych cen zakupu lub sprzedaży albo ituiych niesłusznych waiimków transakcji;
b) ograniczaniu produkcji, rynków lub rozwroju tecluricznego ze szkodą dla konsumentów. 18