61804

Urządzenia kondensacyjne

Przy spalaniu gazów zawierających wodór - Ij. gaz ziemny lub gaz płynny, oprócz dwullenku węgla powstaje

również para wodna. Tkwiące w niej ciepło (utajone) wykorzystują urządzenia kondensacyjne, w których spaliny są schładzane znacznie poniżej punktu skraplania wody, w korzystnych przypadkach nawet do około

40°C, i w ten sposob jest wykorzystywane dodatkowe ciepło skraplania i więcej ciepła właściwego.

Podczas spalania 1 m3 gazu ziemnego powstaje ok. 1,5 kg pary wodnej, a ciepło spalania jej kondensacji wynosi ok. I kWh, - zysk ciepła jest znaczny. Stopień wykorzystania ciepła w ur ządzeniach kondensacyjnych jest wyższy niz w ur ządzeniach konwencjonalnych i wynosi powyżej 100%.

Urządzenia kondensacyjne różnią się od urządzeń konwencjonalnych następującymi elementami:

•    Wymienniki ciepła mają dużą powierzchnię i są wykonane z materiałów odpornych na korozję

•    Palniki znajdują się powyżej komory spalania

•    Odprowadzanie spalin jest wspomagane nawiewem

•    Instalacje odprowadzania spalin są odporne na działanie kondensatu

Gaz ziemny, w przeciwieństwie do oleju opalowego, praktycznie nie zawiera siarki.

W związku z powyższym kondensat, z powodu zawartości C02 jest tylko lekko kwaśny, porównywalnie z deszczówką. Wykraplają się niewielkie objętości kondensatu W urządzeniach kondensacyjnych na gaz ziemny powstaje około 11 kondensatu na 1 kW mocy. Z tego powodu urządzenia na gaz ziemny nadają się szczególnie do technologii kondensacyjnych. W budownictwie mieszkaniowym przy 3 mieszkańcach powstaje około 300 1 ścieków bytowo-gospodarczych, większość których jest alkaliczna z powodu zawartości mydlą, wiec przy ok. 10 kW mocy na mieszkanie (ok. 101 kondensat/dobę), kondensat jest skutecznie neutralizowany albo rozcieńczony i nie szkodzi przewodom kanalizacyjnym.

W przypadku budynków administracyjnych, biurowców należy zagwarantować odpowiednią ilość ścieków bytowo-gospodarczych.