61837

Przewietrzanie polega na wymianie powietrza wywołanej okresowym otwieraniem okien lub małych otworów w przegrodach pomieszczeń.

Latem intensywność przewietrzania zależy głównie od kierunku i prędkości wiatru.

Aby uzyskać możliwość ciągłego przewietrzania pomieszczeń zimą zaprojektowano wiele okien o specjalnej konstrukcji. Jednak konstrukcje te nie eliminują przeciągów przy przewietrzaniu.

Aeracja to zorganizowana wymiana powietrza w pomieszczeniu uzyskana dzięki różnicy ciśnienia powietrza na zewnątrz i wewnątrz, powstającej w wyniku różnicy temperatury i działania wiatru. Stosując aerację można zapewiiić wymianę z góry ustalonego strumienia objętości powietrza wentylacyjnego z możliwością jego regulacji - zależnie od warunków meteorologicznych, czyli temperatury powietrza, kierunku i prędkości wiatru panujących na zewnątrz budynku. Możliwa jest w'ymiana dużych strumieni objętości powietrza bez użycia energii mechanicznej.

Aerację najczęściej stosuje się w zakładach przemysłowych do odprowadzania nadmiernych zysków ciepła jawnego (walcowanie, kuźnie, wydziały obróbki cieplnej, elektrociepłownie itp.) oraz części gazów i pyłów.

Otwory doprowadzające powietrze sytuuje się w 2 poziomach:

-    używane w lecie na w^rysokości strefy pracy tj. poniżej 2 m,

-    używane w zimie i w okresie przejściowym na wysokości 5 - 7 m od podłogi.

W ten sposób zapew^ma się ogrzewanie zimnego powietrza zewnętrznego (zmieszanie go z powietrzem wewnętrznym) pized jego dopływem do strefy pracy

Otwory wywiewne umieszcza się w tzw. świetlikach o odpowiedniej budowie lub rzadziej stanowią je wywietrzniki dachow^re

Otwory wywiewne zaopatrzone są w przepustnice żaluzjowe do regulacji strumienia objętości usuwanego powietrza.

W praktyce stosuje się wywietrzaki ekranowe, są one w^ryposażone w przesłony (ekrany), wskutek czego otwory aeracyjne znajdują się w strefie podciśnienia.