rzemieślnicy natomiast oddawali część swych wyrobów na potrzeby wojska i administracji (resztę sprzedawali), a kupcy składali daniny.
• W starożymym Rzymie obok danin i łupów wojennych wprowadzono świadczenia pieniężne.
• W średniowieczu podatki miały niewielkie znaczenie, ponieważ dochody władcy pochodziły przeważnie z przywilejów monarszych, posiadłości ziemskich i ceł.
• W XV wieku rozwinął się system podatkowy w Anglii i Francji. Podatek dochodowy wprowadzono w Wielkiej Brytanii już w XVIII wieku, a w Prusach dopiero w 1891 roku.
• W XIX wieku obciążenie podatkami znacznie wzrosło, a podatki stały się głównym instrumentem polityki finansowej.
Historia PlT-ów
• Po raz pierwszy swego rodzaju PIT pojawił się w 1798 w Wielkiej Brytanii Nie określano go wówczas mianem formalnym - skrótem "PIT", ale był to podatek od dochodów. - Płacili go wszyscy, którzy zarabiali powyżej 60 funtów, a najwyższa stawka wynosiła 10% i płacona była od dochodów powyżej 200 funtów rocznie Brytyjski parlament zniósł go w 1816 roku podatek. Nie na długo - wrócił on ponownie 24 lata później i został wprowadzony dla zrównoważenia budżetu w związku z redukcją stawek celnych. Ostatnią próbę zlikwidowania podatku podjął w 1874 William Gladstone, ówczesny minister finansów, ale próba zakończyła się porażką, a sam podatek na trwale wtopił się w system podatkowy Wielkiej Brytanii.
• W' Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej podatek od dochodów osobistych wprowadzono w roku 1861 w związku z wojną domową, która pociągnęła za sobą zwiększenie wydatków publicznych. Kilka lat później stawki podatku podniesiono, jednak w 1872 podatek zlikwidowano. Wszystkie próby jego reaktywowania spotykały się z ogromnym sprzeciwem. Ale wrócił w 1914 r.
• W' Polsce PIT pojawił się dopiero pod koniec XX wieka Właściwie historię polskiego PIT-a można zacząć liczyć od początku lat 90-tych minionego stulecia. Po II wojnie światowej, w 1945 r. wprowadzony został powszechny podatek od wynagrodzeń. Znoszony był sukcesywnie w latach 1971-1975, ale w stosunku do osób, które były zatrudnione w jednostkach gospodarki uspołecznionej, czyli zakładach państwowych. W stosunku do osób zatrudnionych w sektorze prywatnym pobierany był aż do końca 1991 r., a także od wynagrodzeń uzyskiwanych z pracy własnej, tj. z twórczości i działalności naukowej, oświatowej i artystycznej oraz z pracy wykonanej na podstawie umów o dzieło i umów zlecenia. W 1957 r. "nadbudowano" nad tym podatkiem podatek wyrównawczy, który obowiązywał aż do 1991 r. początkiem lat 90-tych ułomny system podatkowy został zastąpiony nowym, zbliżonym do rozwiązań stosowanych w krajach Unii Europejskiej-transformacja zaczęła się od "okrągłego stołu" w 1989 r. Reforma podatkowa przeprowadzona w latach 1991-1992 zlikwidowała kilka podatków: podatek od wynagrodzeń, wyrównawczy, podatek od płac - uiszczany przez pracodawców. Rok 1992 był także rokiem wprowadzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli właśnie obecny PIT (naturalnie w uproszczeniu uwzględniającym w minionych latach wielokrotne zmiany w ustawie). Zlikwidowano również odrębne opodatkowanie podatkiem dochodowym osób prawnych z sektora gospodarki uspołecznionej i nieuspołecznionej, czyli krótko mówiąc zniesiono podział w opodatkowaniu ze względu na własność- wprowadzono w styczniu 1989 r. jednolity podatek dochodowy od osób prawnych, czyli CIT. Ale owa reforma nie tak szybko dała sobie radę np. z tzw. "popiwkiem". Choć dla młodszego pokolenia może brzmieć, jak leczenie niedogodności np. po sylwestrze, popiwek był podatkiem od ponadnormatywnego wzrostu wynagrodzeń w przedsiębiorstwach państwowych. Wprowadzony jeszcze w latach 80-tych miał być przeciwwagą dla płacowych roszczeń załóg. Był on płacony przez przedsiębiorstwa, które przekroczyły ustalony administracyjnie poziom wzrostu wynagrodzeń. Ostatecznie został on zniesiony