Kto jest, więc przedsiębiorcę? Czy właściciel kapitału, czy menedżer?
W myśl koncepcji Schumpetera należałoby się skłonić do menedżera, który jest aktywny, inteligentny, zdolny do podejmowania działań w warunkach niepewności i ryzyka.
W warunkach oddzielenia własności od zarządzania inicjatywa właściciela ogranicza się do wskazania osób zarządzających i nadzorców na podstawie ich pobudek, motywów i kwalifikacji.
Rada Nadzorcza wybierana przez Wolne Zgromadzenie Akcjonariuszy, którymi są udziałowcy i wspólnicy - jest zawsze wypadkową realnego podziału cząstkowych praw własności.
W jej skład wchodzą głównie:
1. akcjonariusze,
2. udziałowcy,
3. osoby desygnowane i wybierane przez Zgromadzenie .
We współczesnej gospodarce częstym zjawiskiem, jest, że przedsiębiorczość właścicieli rozszerza się też na kontrolę, dokonywanie nowych kombinacji czynników produkcji, wyboru zakresu kompetencji, działania, oraz wyboru strategii rozwoju firmy w dłuższych okresach czasu. W praktyce strategia przedsiębiorstw państwowych ogranicza się do działań imitujących; motywowanie sprowadza się do prymitywnych bodźców i brak w nim motywu prywatnej własności, jakim jest wynik finansowy.