1. Kodeks Pracy
nadrzędna rola bo wyznacza on ogólne ramy zachowań pracodawców i pracowników ale też bo określa sposób i tryb funkcjonowania pozostałych instrumentów. K. Pracy ustala: -min. uprawnień, kt. mogą być rozszerzone przez pracodawców i max. obowiązków, które mogą być zmniejszone
-liczy on 15 działów, w dziale 2 określone są przepisy: wszystko o umowie o pracę, umowy mają charakter indywidualny.
2. umowa o pracę
3. układy zbiorowe pracy
(w dziale 11 K. Pracy). Dwojaki charakter zakładowe na szczeblu przedsiębiorstwa i ponadzakładowe układy zbiorowe pracy, które są na szczeblu branży, regionu lub dotyczą grupy pracowników, których praca wymaga specyficznych ustaleń. Uwzględniają one: -właściwości branży
-charakter wykonywanej w tej dziedzinie pracy (szkodliwość, uciążliwość)
-technologię
-specyfikę organizacji zakładu pracy.
Wyrazem specyficznych warunków pracy może być układ zbiorowy pracy jak branża lotnictwa, górnictwa, hutnictwo. Układ zbiorowy pracy jest zawierany w drodze rokowań (negocjacji), gdzie uczestniczą:
-na szczeblu zakładu pracy: pracodawcy i zakładowe organizacje związkowe. Wchodzi w życie z chwilą rejestracji u okręgowego inspektora pracy.
-ponadzakładowe układy zbiorowe pracy: też 2 strony- 1.właściwy organ ponadzakładowej organizacji związkowej 2.właściwy organ organizacji pracodawców albo też w jednostkach sfery budżetowej odpowiedni minister. Ponadzakładowe u.z.p. zaczynają funkcjonować w momencie rejestracji w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej.
Przedmiot negocjowania mediów przy układach zbiorowych pracy to kompleks przepisów kształtujących warunki pracy w jakiejś dziedzinie (wynagrodzenia, wzajemne prawa i obowiązki stron układu, zasady przyjmowania do pracy, zatrudnienia, kształtowania motywacji i dyscypliny, rozstrzygania sporów, rozkład czasu pracy, urlopy i przerwy).