906 r
Podstawowi Kibkpwki Kształtów ami a Wakuhkow Bumcziw»nr* Pracy i Etoonomi |
fdinych segmentów skupione w środku eśgźkośd segmentu. Model zawiera także niektóre mięt ni r układu kręgosłupa. Opis matematyczny modelu opracowany za pomocą równań Newtona Eulera umożliwia statyczny analizę zagadnień płaskich t przestrzennych.
Danymi wejściowymi modela sę
- parametry antropometryczne opisujące pracownika (można korzystać z danych dla różnych populacji).
- pozycja ciała przy pracy (określana poprzez podanie k«iów w stawach).
- wartość obciążenia zewnętrznego.
Danymi wyjściowymi są: wartość składowych sil i momentów w głównych su oraz wartość siły ściskającej krążek międzyfcięgowy L4/L3 (4 lędźwiowy/ 5 lędźwie. a także informacje odnośnie do stopnia uciążliwości wykonywanej pracy.
Na podstawie badań epidemiologicznych określano także, dla jakiej części populacji (w procentach) dana praca może być wykonywana w ramach wartości uznanych za bezpieczne.
Najbardziej wnikliwa ocena obciążenia układu mięśniowo-szkielctowcgo metodą tcorctyczno-doświadczalną polega na pomiarze kątów położenia różnych części ciała przy użyciu czujników położenia (A. Aaras, L. SLondon, 19X8) lub na rejestracji przemieszczenia znaczników umieszczonych na ciele badanego (A. Pe-dotti, 1989). Znając położenie poszczególnych członów ciała oraz wektory sił obciążenia zewnętrznego można wyznaczyć momenty sił mięśniowych oraz reakcje w głównych stawach, zarówno w warunkach statycznych, jak i w dynamicznych. Wymaga to jednak analizy wyników pomiarów z wykorzystaniem zaawansowanych modeli fizycznych dała człowieka.
Do oceny obciążenia pracą fizyczną konieczna jest analiza obciążenia statycznego mięśni.
Wysiłek statyczny charakteryzuje się małym zużyciem energii. Swobodny przepływ krwi jest zahamowany przez długotrwały skurcz mięśnia, a zbierające się produkty przemiany materii powodują zakwaszenie komórek mięśni i związane z tym bóle mięśniowe oraz rozwój zmęczenia. Są to zmiany odmienne niż w wysiłku dynamicznym, w którym skurcze i rozluźnienia mięśni następują na przemian po sobie, co pozwała na dynamiczne przepompowywanie krwi wraz ze składnikami pokarmowymi i tlenem oraz usuwanie produktów przemiany materii.
Wysiłek statyczny jest w różnym stopniu clemcmcm każdej pracy i zawsze rnarrnir zwiększa jej uciążliwość. Cięsso jest cianemem limitującym czas pracy i możliwość jej wykonywania.
Maksymalny czas wykonywania pracy statycznej jest tym dłuższy, ma większa grupa mięśni bierze w niej udział oraz im siła niezbędna do jej wykonania (pokonania opora zewnętrznego) jest mniejsza w stosunku do maksymalnej siły mięśni zaangażowanych w wykonanie pracy (tabl. 192-5).
Praca statyczna może być wykonywana bez objawów zmęczenia, jeżeli siła niezbędna do jej wykonywania nie przekracza 15% maksymalnej siły zaangażowanych mięśni, ale przy długotrwałej pracy statycznej nie powinna ona przekraczać 5% MYC.