Maksymalizacja użyteczności a wybór konsumenta
Mapa obojętności ukazuje gusty konsumenta. Konsument spośród dostępnych koszyków wybiera ten, któiy daje mu maksymalna użyteczność.
Aby ustalić, który punkt na tej linii (na lysunku) maksymalizuje użyteczność, musimy się odwołać do gustów konsumenta.(np. Żarłok zdecyduje się na inny punkt niż kinoman, wybierając węcej posiłków, a mniej filmów).
Konsument wybierze punkt D, gdyż punkt ten zapewnia maksymalna użyteczność, a wiec przesuniecie w lewo od C lub w prawo od A zwiększa użyteczność.
Dostosowanie do zmian dochodu
Przy wyższym dochodzie student może kupić większą ilość jednego dobra lub obu dóbr. W związku z tym linia budżetowa przesuwa się w gorę => wybierze konsument punkt w którym nowa linia budżetowa jest styczna do najwyższej osiągalnej krzywej obojętności. Ale to też zależy od gustów konsumenta.
Tak wiec wzrost dochodu o 60 %powoduje zwiększenie popytu na seanse filmowe o 100%, co potwierdza, ze kino jest dobrem luksusowym o elastyczności dochodowej większej od jedności. Wzrost dochodu o 60% powoduje zwiększenie popytu na posiłki 33% (żywność jest dobrem normalnym - elastyczność dochodowa wyższa od zera).
Ścieżka wzrostu dochodu pokazuje, jak pod wpływem wzrostu dochodu konsumenta zmienia się wybierany przez niego koszyk dóbr.
Zmiany cen i linia budżetowa
Podwyżka ceny zubaża konsumenta, ograniczając jego możliwości nabywcze przy danym dochodzie pieniężnym. Stopa życiowa konsumenta obniża się.