Celem ćwiczenia było wyznaczenie koncentracji nośników prądu oraz stałej Hal la. Zjawisko Halla jest to jedno z najważniejszych zjawisk występujących w metalach i półprzewodnikach. Pojawienie się napięcia Halla wynika z faktu, że pole magnetyczne powoduje ruch nośników prądu po torach zakrzywionych. Jeśli półprzewodnik, mający krztałt prostopadłościennej płytki, jest jednorodny to między symetrycznie naprzeciw siebie położonymi elektrodami nie powstaje żadna różnica potencjałów. Z chwilą umieszczenia próbki, przez którą płynie prąd, w polu magnetycznym, prostopadłym do kierunku prądu między elektrodami pojawi się pewne napięcie, zwane napięciem Halla. Napięcie Halla jest proporcjonalne do natężenia prądu płynącego przez próbkę i wartości indukcji pola magnetycznego oraz odwrotnie proporcjonalne do grubości próbki.
a) Napięcie Hałla dla wartości b) Napięcie Halla dla
wartości
prądu magnesującego Im = 2 A prądu magnesującego Im
= 3A
Natężenie prądu sterującego lx[mA] |
Napięcie Halla Uh [mVJ |
Natężenie prądu sterującego lx [mAl |
Napięcie HaJlaUH [mV] | |
2 |
146 |
2 |
192 | |
4 |
270 |
4 |
364 | |
6 |
384 |
6 |
536 | |
8 |
498 |
8 |
691 | |
10 |
613 |
10 |
847 | |
12 |
704 |
12 |
982 | |
14 |
793 |
14 |
1122 | |
16 |
886 |
16 |
1232 |
Uj. d
Do obliczenia stałej Halla stosuję wzór: -——
gdzie : Uh - napięcie Halla
13t - natężenie prądu sterującego d - gróbość próbki półprzewodnikowej