64290

Pojęcie i charakter prawny pożyczki

9Umowa pożyczki bankowej to umowa pożyczki uregulowana w Kodeksie cywilnym, której przedmiotem jest określona suma pieniężna. Zgodnie z art. 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Przedmiotem umowy pożyczki uregulowanej w Kodeksie cywilnym może być więc pieniądz, a także rzeczy oznaczone co do gatunku, gdy tymczasem przedmiotem umowy pożyczki bankowej jest wyłącznie pieniądz. Może to być zarówno pieniądz gotówkowy, jak i bezgotówkowy.

9Umowa pożyczki bankowej jest umową konsensualną, dwustronnie zobowiązującą.

Z definicji nie ma ona jednak charakteru umowy wzajemnej, gdyż będący obowiązkiem biorącego pożyczkę zwrot przedmiotu pożyczki nie stanowi świadczenia wzajemnego ani nie jest causa (przyczyną) bądź odpowiednikiem świadczenia dającego pożyczkę banku. Do postanowień przedmiotowo istotnych umowy pożyczki bankowej nie należy także odpłatność lub nieodpłatność tej umowy. Niemniej jednak banki powszechnie zastrzegają wynagrodzenie za korzystanie z udzielonego kapitału w postaci odsetek oraz prowizji. Ze względu na kwalifikowany charakter podmiotowy (podmiotem udzielającym pożyczki może być tylko bank w rozumieniu Prawa bankowego) jest ona czynnością dwu- lub jednostronnie handlową.