dopiero z chwilą opuszczenia przez dzieci domu i założenia własnej rodziny.
Powierzanie dzieci innym rodzinom na pewien czas lub na stałe miało różne uzasadnienia. Dzieci szlacheckie wysyłano do innych domów, aby zdobyły ogładę i poznały wpływowych ludzi. Dzieci mieszczańskie oddawano do terminu w celu nauczenia ich zawodu. Ludzie ubodzy oddawali dzieci ze względu na trudności z ich wyżywieniem. Takie pozbywanie się dzieci nie było uważane za uchybienie obowiązkom ojcowskim czy macierzyńskim.
Kilkunastolatki prawie zawsze przez jakiś czas żyły i pracowały w obcych domach. Było to dla nich okazją do poznania świata i zdobycia doświadczenia. Tak więc chociaż rodziny w postaci rozbudowanych gospodarstw domowych były mało ruchliwe, duża ruchliwość jednostek między rodzinami sprzyjała ich powiązaniu i tworzeniu się tkanki społecznej.