Cy - współczynnik sprężystego nierównomiernego nacisku, MPa/m współczynnik sprężystego nierównomiernego ścinania, MPa/m
Graficznie zależność między obciążeniem na grunt a przemieszczeniem w różnych kierunkach przedstawiono niżej (fundament przyjęto jako bryłę sztywną):
T
M = •/ • <p MN-m
X
Px=Cx'x
M
Wartości dynamicznych współczynników podłoża nie są stałe i zależą od rodzaju gruntu i jego właściwości sprężystych, od nacisku wywieranego na grunt, wymiarów i kształtu fundamentu, uwarstwienia gruntu itd. Wartości współczynników dynamicznych mogą być określone w badaniach na podstawie bezpośredniego pomiaru w terenie. Wymaga to przeprowadzenia pomiarów na próbnych lub istniejących fundamentach oraz znajomości sił wzbudzających. Ze względu na trudności z tym związane znajduje on rzadkie zastosowanie w praktyce projektowej. Do metod wyznaczania wartości dynamicznych współczynników podłoża w sposób nie empiryczny stosuje się obecnie dwie metody: metodę Barkana oraz metodę Sawinowa.
Metoda Barkana jest mniej dokładna ponieważ uzależnia wartość współczynników dynamicznych podłoża jedynie od wytrzymałości gruntu. Z powodzeniem jest jednak stosowana dla fundamentów, których pole podstawy ma powierzchnię F > 50 m2. Jest również stosowana dla fundamentów o kształtach nieregularnych. Dla fundamentów o mniejszej powierzchni stosuje się metodę Sawinowa, która uzależnia wartość współczynników od wymiarów fundamentu, przekazywanego ciężaru na grunt, rodzaju i wytrzymałości gruntu. Obie metody znalazły swoje odzwierciedlenie w polskiej normie: Fundamenty i konstrukcje wsporcze pod maszyny [PN-B-03040].
Model Sawinowa -tzw. model dwuparametrowy, włącza do współpracy część podłoża znajdującego się poza krawędziami fundamentu. Zakłada się, że współpracę tę zapewnia nieograniczona i jednorodna (naciągnięta we wszystkich kierunkach) błona, bez sił tarcia z płaszczyzną sprężyn -rys. 2-2.