68368

Siatka azymutalna centralna

Inaczej nazywana siatką środkową, ortodromową lub gnomoniczną. Używana już była w VI w. p.n.e. przez Talesa z Miletu do prezentacji map układu gwiazd. W siatce tej odległość między równoleżnikami w marę oddalania się od punktu styczności rosną. Ogranicza to stosowanie tej siatki, ponieważ w położeniu centralnym nie można zrzutować na płaszczyznę oraz zniekształcenia bardzo rosną w miarę oddalania się od środka. Cechuje się jednak pewną własnością, której nie posiada żadne inne odwzorowanie: wszystkie łuki kół wielkich, stanowiące najkrótsze odległości między dwoma dowolnymi punktami na kuli ziemskiej (ortodromy) odwzorowują się na niej jako linie proste.