Mapa zasadnicza:
Wielkoskalowe opracowanie kartograficzne zawierające aktualne informacje o przestrzennym rozmieszczeniu obiektów ogólnogeograficznych oraz elementach ewidencji gruntów i budynków, a także sieci uzbrojenia terenu: nadziemnych, podziemnych i naziemnych.
Mapa zasadnicza służy do celów administracyjnych, prawnych, ewidencyjnych i projektowych oraz stanowi częśc składową krajowego systemu informacji o terenie (SIT).
Mapa zasadnicza stanowi:
-podstawowy element państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego
-podstawowy materiał kartograficzny do zagospodarowania przestrzennego, katastru nieruchomości
i powszechnej taksacji
-źródłowe opracowanie kartograficzne do sporządzania map tematycznych oraz aktualizacji mapy topograficznej
Mapa zasadnicza występuje w formie numerycznej lub klasycznej. W formie numerycznej jest mapą wektorową i obiektową. Każdy obiekt stanowiący treść mapy numerycznej musi mieć przyporządkowane:
-atrybuty przestrzenne: określające położenie obiektu oraz może mieć przyporządkowane sobie zalezne od charakteru obiektu
-atrybuty nieprzestrzenne; określające inne właściwości obiektu
-a. opisowe: jawne występujące na mapie w postaci tekstów opisujących
Numeryczna mapa zasadnicza prowadzona jest dla obszarów określonych granicami jednostek ewidencyjnych.
Obiekty stanowiące tresc mapy zasadniczej prowadzonej w postaci numerycznej posiadaja unikalne kody pozwalające na jednoznaczność ich identyfikacji i przyporządkowania im graficznych znaków.
Systemy wspomagające prowadzenie mapy numerycznej musza by zdolne do zasilania systemu informacji o terenie następującymi informacjami:
-kod obiektu wg załącznika 1
-identyfikator obiektu i kształt geometryczny obiektu
-lista współrzędnych punktów lokalizujących obiekt w terenie
-datę utworzenia i ostatniej modyfikacji obiektu
-nr KERG opracowania