1. Ciągłe profilowanie sejsmoakustyczne.
• Technika pomiaru zwana ciągłym profilowaniem sejsmoakustycznym zaliczana jest do grupy pośrednich technika badawczych stosowanych w geofizyce morza i jest wykorzystywana do lat osiemdziesiątych XX wieku.
• Pozwala ona na rozpoznanie budowy geologicznej warstw dna morskiego w oparciu o generowane fale hydroakustyczne różnej częstotliwości i mocy.
• Najczęściej spotykane zakresy częstotliwości mieszczą się w przedziale 10Hz-40Hz.
• Wyższe częstotliwości pozwalają na rozpoznanie drobniejszych struktur i cieńszych warstw , ale wówczas hydrograf powinien się liczyć z ograniczeniem głębokości penetracji.
• W zależności od stosowanej aparatury i od celu badań możliwe jest poznanie budowy geologicznej dna od poziomu kilku metrów poniżej linii dna aż do głębokości stu kilkudziesięciu metrów i identyfikacji warstw , o miąższości od kilkudziesięciu metrów do kilkunastu centymetrów.
• Technika ta wykorzystuje różne zastawy aparatury profilującej, o odmiennej konstrukcji i przeznaczeniu
• W zastosowaniach morskich ukierunkowanych na realizację prac w ramach pomiarów hydrograficznych od ciągłego profilowania sejsmoakustycznego wykorzystuje się urządzenia zwane subbottm-profilerami (SBP) lub profilomierzami osadów,
• Ze względu na kształt, moc, częstotliwości wiązki hydroakustycznej poszczególnym urządzeniom i systemom pomiarowym nadaje się zwyczajowe nazwy.
• Urządzenia te to określenie:
Q Bomer, Air-gun, Sparker- grupa urządzeń przeznaczonych do głębokich penetracji dna, 0 Chrip-sonar- z modulowaniem częstotliwościowo i niekiedy amplitudowo sygnałem hydroakustycznym, zakres częstotliwości najczęściej spotykanych od 10 Hz do 40 Hz, [] Pinger- profilomierz osadów wysokiej rozdzielczości, zakres częstotliwości najczęściej spotykanych : od 5 Hz do $0 kHz.
• Spośród wymienionych za jedno z nowocześniejszych rozwiązań technicznych uznawany jest chrip-sonar zwany także świergotowym, który jest źródłem fal hydroakustycznych o modulowanej częstotliwości.
• Urządzenie to dysponuje przeważnie źródłami sygnału o niewielkiej mocy, co ogranicza głębokość profilowania do około 20 m poniżej linii dna, przy zachowaniu rozdzielczości uzyskiwanych obrazów do 30 cm.
• Na podstawie interpretacji uzyskanych profili sejsmoakustycznych , skorelowanych z profilami wierceń wykonanych w powierzchniowej skorupie dna, możliwe jest wykonanie przekrojów geologicznych, które następuje po wkartowaniu w siatkę regularną można wykorzystać do przygotowania mam i modeli wybranych warstw dna.
• Uzyskane dane i wyniki pomiarów geo fizycznych w zakresie ciągłego profilowania sejsmoakustycznego mogą być przez hydrografa wykorzystane do:
□ Hydrograficznego przygotowania operacji związanych z pogłębianiem i pracami czerpalnymi,
□ Prowadzenia inspekcji zagłębionych w dnie instalacji hydrotechnicznych typu rurociągi i kable podmorskie;
D Przygotowania danych dotyczących powierzclmiowych warstw osadów dennych.