68957

(6)

R

_H_ce^{1 2 3}Z² H 8e²ch³

III. Wykonanie ćwiczenia

1 Połączyć obwód według schematu (rys. 1).

Rys. 1. Schemat układu do obserwacji widma emisyjnego

spektroskop

Przed uruchomieniem przyrządów zgłosić się do prowadzącego ćwiczenia, aby w jego obecności włączyć induktor i ustawić układ tak, by na matówce w okularze lunety spektroskopu oglądać intensywne widmo liniowe na tle oświetlonej (z zewnętrznego źródła) wskazówki połączonej z bębnem skali spektroskopu.

2.    Przesuwając bęben skali spektroskopu odczytać położenie L^_e wszystkich limi widmowych helu.

3.    Z tabeli 1 odczytać długość fal ?. _He zaobserwowanych linii widmowych helu.

Tabela 1. Długość fali najsilniejszych widzialnych linii widma emisyjnego helu

*He M	Barwa
0,7065	czerwona
0,6678	czerwona
0,5878	żółta
0,5016	zielona
0,4922	niebiesko - zielona
0,4713	niebieska
0,4471	niebieska
0,4388	fiolet
0,4111	fiolet
0,4026	fiolet

2

1

   Wykreślić krzywą dyspersji spektroskopu ?._He = f(L_He).

2

   Usunąć rurkę Pliickera napełnioną helem i pized szczeliną ustawić rurkę z wodorem. Ponieważ linie wodorowe są gorzej widoczne zaleca się przed ich oglądaniem oddalić od szczeliny lampkę podświetlającą i przyzwyczaić oczy do widzenia w ciemności.

3

   Widzialna część atomowego widma wodoru składa się z czterech linii widmowych: czerwonej H_a, niebieskiej Hp i dwu fioletowych H_y i H$. Odczytać położenie

tych linii na skali spektroskopu i następnie znaleźć z krzywej dyspersji długości fal odpowiadające tym liniom.