Przedstaw możliwość wniesienia subsydiarnego aktu oskarżenia przez pokrzywdzonego.
Pokrzywdzony może samodzielnie wystąpić z aktem oskarżenia, w sprawie o czyn ścigany z urzędu, jako oskarżyciel posiłkowy w razie powtórnej odmowy wszczęcia postępowania przygotowawczego lub powtórnego umorzenia tego postępowania przez prokuratora. Mamy tu doczynienia z oskarżeniem typu subsydiarnego (zastępczego).
Oskarżycielem posiłkowym subsydiarnym pokrzywdzony może stać się dopiero po powtórnej odmowie wszczęcia lub po powtórnym umorzeniu dochodzenia lub śledztwa W razie pierwszej takiej decyzji służy mu jedynie zażalenie do prokuratora nadrzędnego nad tym, który odmówił wszczęcia dochodzenia (śledztwa) lub je umorzył. Prokurator nadrzędny może wówczas przychylić się do zażalenia albo (gdy podziela opinię organu, który wydał zaskarżoną decyzję) przekazuje zażalenie do sądu. Sąd może przekazane mu zażalenie oddalić - i tym samym zamyka drogę do oskarżenia subsydiarnego - bądź też je uwzględnić - i wówczas, uchylając je, wskazuje powody tej decyzji oraz okoliczności, które należy jeszcze wyjaśnić lub czynności, jakie powinno się przeprowadzić. Wskazania te są dla prokuratora wiążące. Jeżeli po ich wykonaniu prokurator nadal nie widzi podstaw do wszczęcia postępowania lub wniesienia oskarżenia, może ponownie odmówić wszczęcia lub umorzyć postępowanie przygotowawcze (wydaje ponownie decyzję). Ta druga decyzja podlega także zaskarżeniu do prokuratora nadrzędnego, który może ją uchylić bądź utrzymać w mocy. Dopiero w tej ostatniej sytuacji pokrzywdzony uzyskuje możliwość wytoczenia własnego oskarżenia posiłkowego w sprawie o czyn ścigany z urzędu. Musi to uczynić w terminie miesiąca od doręczenia mu postanowienia prokuratora nadrzędnego. Termin ten me podlega przywróceniu. Wnoszony przez pokrzywdzonego akt oskarżenia jest publicznym aktem oskarżenia i musi odpowiadać warunkom formalnym takiego aktu oraz zawierać wykaz osób, które mają być wezwane na rozprawę i wykaz dowodów, które mają być przeprowadzone w postępowaniu sądowym.