personalizuje Policję i używa zwrotu prowadzący dochodzenie (art- 475 k.p.k.) lub prowadzący postępowanie przygotowawcze (art. 47,48,156 § 5, 302,477 k.p.k.). Podobna uwaga dotyczy Urzędu Ochrony Państwa i jego funkcjonariuszy. Jako organ procesowy. Policja prowadzi dochodzenie w zakresie przewidzianym w ustawie (art.. 298 § 1 k.p.k.). Policja może także prowadzić dochodzenie w niezbędnym zakresie w razie obawy utraty lub zniekształcenia dowodów przestępstwa, a w ramach tego postępowania może przesłuchać osobę podejrzaną pized wydaniem postanowienia o przedstawieniu zarzutów (art. 308 k.p.k ).
Przyjmując zawiadomienie o przestępstwie policja może żądać uzupełnienia danych lub wszcząć postępowanie sprawdzające fakty (art. 307 k.p.k.), postępowanie to me może trwać dłużej niż 30 dni (art. 307 k.p.k.).
Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa - Dz.U. Nr 34, póz. 180 z późn. zm.) stanowi, że Urząd Ochrony Państwa ma za zadanie zapobieganie i wykrywanie przestępstw szpiegostwa, terroryzmu, poważnych przestępstw przeciwko państwu oraz ściganie ich sprawców. Do jego obowiązków należy także rozpoznawanie i przeciwdziałanie zagrożeniom godzącym w bezpieczeństwo, obronność, niezależność i całość państwa (art. 1 ustawy). Zakres, więc spraw zleconych przez ustawodawcę temu urzędowi, jest wąski:
uprawnienia UOP w procesie karnym określa wyłącznie ustawa o UOP Brak jest natomiast w przepisach k.p.k. jednoznacznego uprawnienia UOP-u do działań procesowych. Ustawa o UOP stanowi, że w granicach swych uprawnień Urząd Ochrony Państwa, w celu rozpoznania, zapobiegania i wykrywania przestępstw wykonuje czynności operacyjno-rozpoznawcze i dochodzeniowo-śledcze. Wykonuje też na polecenie sądu lub prokuratora czynności w zakresie określonym przepisami kodeksu postępowania karnego art. 6 cyt. ustawy). Przepisy ustawy o UOP przewidują, że może on prowadzić czynności zlecone przez prokuratora, jak i prowadzić na zlecenie prokuratora śledztwo. W żadnym przypadku me może natomiast prowadzić dochodzenia, co wynika z charakteru przestępstw wymienionych w ustawie o UOP-ie. Przepisy stanowią, że funkcjonariusze Urzędu dokonując przeszukań osób i pomieszczeń oraz dokonując kontroli osobistej, bagaży i ładunków, powinni czynności te dokonywać w sposób najmniej naruszający dobro osobiste (art. 7 cyt. ustawy). Funkcjonariusze mogą zatrzymać osobę, gdy inne środki okazały się nieskuteczne lub bezcelowe. Osobę zatrzymaną należy niezwłocznie poddać w razie potrzeby badaniu lekarskiemu lub udzielić pierwszej pomocy medycznej (art. 7 ust. 2 i 3 cyt ustawy). Zatrzymanemu należy zapewnić przestrzeganie jego praw i stwierdzić na piśmie czas i powód zatrzymania oraz pouczyć go o prawie wniesienia zażalenia do sądu na zatrzymanie (art. 244 k.p.k ).