— czynności konwencjonalne „istnieją” ponieważ pewne reguły konstruują je, a dokładnie reguły te wskazują jak człowiek powinien się zachować, by jego działania uznać za czynność konwencjonalną (tworzą możliwość rozpoznania postępowania jako danego typu czynność konwencjonalną) —> dlatego i ze względu na ich społeczną funkcję można je klasyfikować jako ważne lub nieważne -* 2 teorie;
* jednorodne pojęcie nieważności - tzn. dana czynność jest albo ważna albo nieważna, tzn. albo wywołuje określone następstwa albo nie, co zależy od spełniania wszystkich przesłanek czynności konwencjonalnej;
* w prawie cywilnym różne pojęcia nieważności — aż do konstrukcji czynności prawnej nie istniejącej, co nie oznacza, że dana czynność nie jest czynnością konwencjonalną, ale jedynie nie wywiera jej skutków;
—► problem —» wśród reguł określających czynności prawne są reguły konstruujące (decydują o zakwalifikowaniu danego zachowania jako czynności prawnej) oraz reguły, które tylko pomniejszają efektywność dokonanej czynności;
— brak powszechnie zaaprobowanych kryteriów odróżnienia czynności prawnej wadliwej od czynności prawnej nieistniejącej, ale dominujący pogląd:
* nieistniejące czynności prawne to takie w których rue można odnaleźć oświadczenia woli —► czynności te me podlegają kwalifikacji na ważne i nieważne, gdyż nie są traktowane jako czynności prawne dopiero złożenie oświadczenia woli może być oceniane pod kątem ważności i dopiero wtedy uwzględnia się reguły prawne konstruujące czynność prawną —> nieważna czynność prawna oznacza że czynność prawna opatrzona jest swoistą sankcją nieważności (me wywołuje przewidzianych skutków)
—♦ sankcja ta nie polega na zadawaniu przez organ państwowy jakiejś dolegliwości podmiotowi, ale dolegliwość wynika z braku osiągnięcia celu;