70185

Podstawowe zasady i instrumenty aktywnej polityki gospodarczej państwa epoki absolutyzmu oświeconego w doktrynie merkantylistów.

Merkantylizm to system poglądów ekonomiczno-politycznych, który pojawił się we wczesnym okresie nowożytności (koniec XVI, XVII wiek). Termin merkantylizm pośrednio pochodzi od słowa „merx” oznaczającego towar. Merkantyliści zauważali związek między samowystarczalną gospodarką państwową a realną silą państwa (realizacja zadań centralnych, umocnienie państwa i władzy). Państwo samo miało zakładać fabryki, rozbudowywać sieć komunikacyjną .sprzyjać rozwojowi handlu oraz rozbudowie własnej floty Utożsamiano bogactwo państwa z zasobami kruszca szlachetnego, kraje europejskie bezpośrednio ze sobą konkurują. Kraj, który ma najwięcej bogactwa, wygrywa tę konkurencję. Źródłem bogactwa pochodzącego z zagranicy jest rozwinięty eksport przewyższający import (dodatni bilans handlowy). Zwiększano cla przywozowe w celu zmniejszenia importu Podstawowym dogmatem merkantylizmu było twierdzenie, że eksportowanie materiałów surowych lub niewykończonych jest szkodliwe dla kraju (narodu), ponieważ więcej bogactwa można by uzyskać z ich przemysłowego przetwarzania w kraju. Stopniowo, kres dominacji merkantylizmu położyła opisana przez Adama Smitha niewidzialna ręka rynku