70588

70588



Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego w PRL

Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) - organ bezpieczeństwa wewnętrznego o statusie ministerialnym, zorganizowany na polecenie i pod dyktando władz radzieckich w powojennej Polsce. Odpowiedzialne za masowe krwawe represje na obywatelach w okresie stalinizmu. W terenie Ministerstwo reprezentowały podlegle mu Urzędy Bezpieczeństwa Publicznego, dlatego potocznie te instytucje były określane skrótem UB.

Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego odpowiedzialne było min za wywiad wewnętrzny i zewnętrzny, kontrwywiad, działalność antypaństwową w kraju jak i poza jego granicami, ochronę rządu, ochronę i nadzór łączności cywilnej i rządowej, kontrolę nad terenowymi organami rządowymi, kontrolowało Milicję Obywatelską, więzienia i zakłady poprawcze, Straż Pożarną oraz Wojska Ochrony Pogranicza.

Na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych wraz z przyjęciem stalinowskiej tezy o zaostrzaniu się walki klasowej w miarę budowy socjalizmu, działalność tajnej policji politycznej MBP coraz częściej i głębiej ingerowała w różne strefy życia społecznego. Procesy publiczne, podczas których stawiani przed sądem byli min. członkowie Polski Podziemnej, oskarżani przez śledczych z MBP o tak absurdalne czyny jak współpraca z Gestapo, szpiegostwo, sabotaż ltp.

Sekcja śledcza wsławiła się brutalnymi torturami. Sekcja kartotek -zapoczątkowała tworzenie teczek dotyczących każdego z mieszkańców potencjalnie uznanego za wroga. Sekcja cenzury - dokonywała kontroli korespondencji Główny Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk kontrolował działalność wydawniczą i kulturalną

Po 1948 r do zadań MBP należała inwigilacja wewnątrz szeregów partyjnych i demaskowanie wrogów.

Efektem zmian, jakie nastąpiły w organach bezpieczeństwa po grudniu 1953 r (sprawa Światły) był Dekret Rady Państwa na mocy którego zniesiono Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, a na jego miejsce powołano Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Urząd Bezpieczeństwa Publicznego pozostał w kształcie niezmienionym aż do 1956 r, kiedy to większość jego funkcjonariuszy przeszła do pracy w utworzonej w MSW Służbie Bezpieczeństwa



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Prawo i p k s V Konarska Wrzosek (12) 2. Oskarżyciel publiczny Oskarżycielem publicznym jest organ
RPO jako rzecznik interesu publicznego Jednoosobowy organ. Powoływany jest przez Sejm za zgodą Senat
Rada Ministrów- tryb powoływania i reguły odpowiedzialności Rada Ministrów to naczelny, kolegialny o
Przedstaw stanowisko prawne oskarżyciela publicznego. Oskarżyciel publiczny to organ państwowy, któr
prokuratura - stanowią ją Prokurator Generalny (czyli Minister Sprawiedliwości - naczelny jej organ)
Schemat 1: Tryb zlecenia zadań publicznych przez organ administracji publicznej organizacjom
Organizator zgromadzenia publicznego zawiadamia organ gminy w taki sposób, aby wiadomość o zgromadze
■    1952 utworzenie X Departamentu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, który
sr3 ...Mr Iturbank jest zajęty nip mniej nlł ministrowie w H a*z>i»Rtonif: uprasza więc publiczn
1941.    Nicmilitamc zagrożenia bezpieczeństwa publicznego : praca naukowo-badawcza :
Hasła przedmiotowe: 1. Bezpieczeństwo publiczne. 2. Samorząd tery tonalny - bezpieczeństwo Sygnatura
2190. Edukacja dla bezpieczeństwa publicznego : praca naukowo-badawcza

więcej podobnych podstron