Metody otrzymywania zasad
1. Reakcja metalu silnie elektrododatniego z wodą, np.:
2K+H20=2K0H + H2
W temperaturze pokojowej lub lekko podwyższonej reagują z woda wszystkie litowce oraz berylowce (bez berylu)
2. Reakcja tlenku metalu z wodą, np.
Na* +H20= 2NaOH
Podobnie jak w poprzedniej metodzie, w ten sposób można otrzymać jedynie wodorotlenki I i II grupy głównej (poza wodorotlenkiem berylu).
3. Reakcja soli z zasada mocniejszą lepiej rozpuszczalną lub trudniej lotną w porównaniu z zasadą, od której pochodzi sól, np.:
FeS04+ 2NaOH = Fe (OH)2(s) + Na2S04 ( różnica w mocy i rozpuszczalności)
NH4 N03 + KOH = NH3(g) + KN03+ H20 (różnica w mocy i lotności)
Dobrze rozpuszczalne w wodzie są jedynie wodorotlenki litowców, znacznie gorzej berylowców (ich rozpuszczalność rośnie ze wzrostem liczby atomowej). Wodorotlenki pozostałych metali są w wodzie trudno rozpuszczalne.
Moc zasad
Moc zasad, porównywalna dla pierwiastków tego samego okresu lub tej samej grupy, jest tym większa, im mniejsza jest elektroujemność pierwiastka tworzącego zasadę, np.; Be(OH)2 < Mg(OH)2 < Ca(OH)2 < Sr(OH)2< Ba(OH)2 NaOH > Mg(OH)2> A1(0H)2
Gdy metal tworzy kilka wodorotlenków na różnych stopniach utlenienia , moc zasad jest tym większa, im niższy jest stopień utlenienia metalu, np.:
CuOH > Cu (OH)2lub Fe (0H)2> Fe(OH)3