pakiat warstw
Rys. 1. Schemat struktury oraz szczegółowa budowa lameli warstwowych glinokrzemianów określona metodą rozpraszania promieniowania rentgenowskiego; door odległość między płaszczyznami krystalograficznymi (001); hg- wysokość galerii
1.3. Właściwości i zastosowanie
Montmorillonit posiada szereg interesujących właściwości takich jak miękkość, plastyczność, zdolność pęcznienia oraz duża chłonność sorpcyjna.
MMT ma znakomite możliwości adsorbujące . Powierzchnia jego płytek posiada charakter hydrofilowy. Bezwodny montmorillonit poddany działaniu wody pęcznieje. Adsorpcja H20 w obszary międzywarstwowe powoduje zwiększenie odległości bazowej dooi* Zmiana odległości będzie zależeć od właściwości kationów znajdujących się w galeriach oraz od warunków adsorpcji i ciśnienia pary wodnej.
Bardzo istotną cechą MMT jest jego zdolność do wymiany kationów w środowisku wodnym. Jest to bardzo ważna cecha w procesie modyfikacji bentonitów, które przygotowywane są w ten sposób do roli napełniaczy w kompozytach polimerowych.
Właściwości montmorillonitu wykorzystywane są w przemyśle farmaceutycznym, chemicznym, ceramicznym, metalurgicznym, spożywczym. Jest on składnikiem nawozów mineralnych, płuczek wiertniczych, używany jest przy rekultywacji terenów skażonych metalami ciężkimi.
2. Modyfikacja montmorillonitu
Montmorillonit jest szczególnie atrakcyjnym nanonapełniaczem, ponieważ jako główny komponent bentonitu wydobywany jest w ogromnych ilościach w różnych częściach świata. Powoduje to, iż jest on ogólnodostępnym i względnie tanim materiałem. Jednak kopalny montmorillonit posiada właściwości hydrofilowe i jest trudno mieszalny z większością polimerów, szczególnie z tymi o charakterze niepolarnym. W celu wytworzenia nanokompozytu o matrycy