5. Prą\vy (Jo pr^yy.
Przez prawo do pracy rozumie się obowiązek państwa prowadzenia takiej polityki, szczególnie gospodarczej, która prowadzi do osiągnięcia jak najwyższej stopy zatrudnienia, najlepiej do pełnego zatrudnienia (art. 10 § 3 k.p). Państwu wolno jednak prowadzić działalna wspierające wyłącznie produktywne zatrudnienie. Wykluczone jest więc np. sztuczne rozbudowywanie zatrudnienia w przedsiębiorstwach państwowych czy w tzw. sferze budżetowej, sprowadzające się do tworzeiua tzw. bezrobocia ukrytego.
Na etapie powstania stosunku pracy godna podkreślenia jest gwarancja swobody decyzji co do samego podjęcia zatrudnienia, wyboru zawodu, prawnej formy zarobkowania oraz pracodawcy. Wobec perspektywy ustania stosunku pracy prawo do pracy jest realizowane przez instytucje powszecluiej i szczególnej ochrony trwałości stosunku pracy.
Istotnym aspektem prawa do pracy jest jakość pracy oferowanej osobom poszukującym zatrudnienia, na którą składają się min. długość czasu pracy i płatnego wypoczynku, wysokość wynagrodzenia, bezpieczeństwo i higiena pracy i iiuie. Formą realizacji prawa do pracy jest regulacja ochrony trwałości stosunku pracy, szczegóhue w zakresie ochrony pracownika przed zwolnieniem nieuzasadnionym.