67485

1)    oczyszczanie ścieków w osadniku Htffpnym

2)    mieszanie ścieków wrffpnie ochrzczonych z osadem czynnym

3)    napowietrzanie mieszaniny ścieków> z osadem

4)    oddzielanie osadu w osadu i A'// wtórnym

5)    zawracanie czfici osadu z osadnika do komory napowietrzania

6)    odprowadzanie nadmiaru osadu czynnego do osadnika wstępnego lub do wydzielonej komory fermentacyjnej w celu jego przeróbki.

Metoda oczyszczania ścieków osadem czynnym jest bardzo elastyczna, tzn. może być realizowana przy bardzo różnych parametrach obciążenia komór napowietrzania, obciążenia osadu czynnego, czasu oczyszczania ścieków.

Elastyczność metody wynika z bardzo dużych możliwości regulacji intensywności napowietrzania i zawartości osadu w komorach.

Metoda osadu czynnego została opracowana do oczyszczania ścieków' miejskich, ale już w krótkim czasie zastosowano ją do oczyszczania ścieków przemysłowych.

W wiciu przypadkach drobnoustroje potrafią .zaaklimatyzować się” nawet w obecności substancji toksycznych. Następuje przy tym albo rozkład materiału toksycznego np. fenoli, amin. nitryli i innych, albo też selektywny wzrost mikroorganizmów zdolnych do procesów' metabolizmu (przemiany materii) w obecności substancji trujących np. chromu, miedzi, siarczków.

Jeśli proces biologicznego utleniania ma przebiegać sprawnie

konieczne jest zapewnienie odpow iedniej zawartości soli pokarmowych w

ściekach.

Przeciętny stosunek BZT5 : N : P powinien kształtować się jak 100 : 5 : 1. Niezbędna jest również obecność w ściekach niewielkich ilości takich pierwiastków jak: K, Ca, Mg, Fe, Mn i innych.

Zazw'yczaj uzupełniany jest niedobór azotu i fosforu, pozostałe pierwiastki występują prawie zawsze w ściekach w wystarczających ilościach.

Znaczny wpływ na przebieg procesu oczyszczania ścieków metodą osadu czynnego wywiera pH.

Zmiany pH mogą spowodować obniżenie kinetyki procesu lub nawet całkowite jego zahamowanie (optymalny zakres pH 6-9).