73385

Twórcy podstaw nauki o zarządzaniu:

Frederick Winslow Taylor (1856-1915) - uważany za twórcę naukowych podstaw zarządzania. W oparciu o własne doświadczenia i kontakty z robotnikami poznał słabości systemu zarządzania wielkim przedsiębiorstwem. Zajmował się doradztwem organizacyjnym. Prowadził badania chronometryczne, dokonywał pomiarów procesu pracy. Wprowadził metodykę nauk doświadczalnych. Dzielił cały proces wytwórczy na czynności o cliarakterze elementarnym i dokonywał pomiaru tych czynności. Miało to prowadzić do eliminacji zbędnych czynności. Wprowadził pojęcie jednostek pracy. W wyniku obserwacji przyjął założenie, że możliwe są jednoczesne korzyści osiągane przez przedsiębiorstwo i robotników - mogą rosnąć płace, a jednocześnie mogą obniżać się jednostkowe koszty pracy.

Założone przez Taylora warunki w ramacli organizacji pracy:

wszystkie zadania do wykonania w jednostce czasu miały być ustalane w oparciu    o możliwości i osiągnięcia najlepszych robotników;

znormalizowane warunki pracy;

wysokie wynagrodzenia za wysokie zadania i zmniejszenie wynagrodzenia w przypadku nie wykonania zadania;

przesunięcie wszelkiej pracy umysłowej do tzw. biura organizacji („komórki sztabowej”);

utworzenie biura planowania robót, którego zadaniem będzie szczegółowe przygotowanie organizacyjne procesu pracy z rozpisaniem na poszczególne czynności.

Wyniki badań i tą koncepcję Taylor ogłosił w 1903 roku w pracy „Zarządzanie warsztatem wytwórczym”. Dała ona początek naukowej organizacji pracy. W 1911 roku opublikował „Zasady naukowego zarządzania” w której wyraźnie określił postulat stworzenia nauki zarządzania.

Henry Le Chatelier (1850-1936) - francuski inżynier. Prowadził badania w zakresie fizyki i chemii. Był popularyzatorem naukowej organizacji pracy i zwolennikiem koncepcji Taylora. Chciał upowszechnić koncepcję naukowego zarządzania jako dyscypliny naukowej i przenieś ją na grunt europejski.

Le Chatelier opracował pięcioetapowy cykl organizacyjnego działania:

1)    wybór celu działania ustalony stosownie do własnych możliwości i praktycznie użyteczny;

2)    ustalenie środków i warunków niezbędnych do osiągnięcia celu;

3)    przygotowanie tych warunków i środków;

4)    realizacja przyjętego celu;

5)    kontrola uzyskanego wyniku z założonymi celami.

Henry Fayol (1841-1925) - francuski inżynier. Prowadził badania w oparciu o materiały, które zbierał w przedsiębiorstwie, któiym kierował. Określił zasady nauki o administracji, zarówno w przedsiębiorstwie i gospodarce, jak i w administracji francuskiej. Upowszechnił naukowe zasady organizacji. Wspólnie, obok Taylora, jest twórcą naukowych podstaw zarządzania. Analizował możliwości racjonalizacji i usprawnienia działań kierownictwa przedsiębiorstwa.

Fayol sklasyfikował w sześć grup czynności występujące w przedsiębiorstwie i określił procentowo w jakim stopniu na poszczególnych szczeblach mogą rodzić się zapotrzebowania na określone czynności.

czynności techniczne obejmowały proces produkcji i remontów;

6