Jest kilka sposobów jego nabycia:
-przeniesienia własności popi zez umowę - w prawie cywilny jest cały szereg umów które służą temu celowi, np. sprzedaż, zamiana, darowizna, umowa dożywocia
Umowy te podlegają zasadzie podwójnego skutku, przy okazji omawiania rodzajów czynności prawnych, była mowa o umowach zobowiązująco - rozporządzających Str ony zobowiązują się do rozporządzenia. Zasadą jest że oba te skutki następują naraz Strony nałożą na siebie obowiązek a jej skutek jest odczuwalny od razu. Jednakże strony mogą odstąpić od tej zasady:
WYJĄTEK: stroną z różnych względów jednak pasuje, aby ta własność przeszła później, chcą zagwarantować sobie że ta rzecz będzie sprzedana, jednak później.
Strony mogą rozbić podwójny skutek, przenieść własność na podstawie 2 odrębnych umów, rozbić na 2:
-zobowiązującą do przeniesienia własności - w treści tej umowy strony postanawiają że nie wywiera jeszcze skutku rozporządzającego. Jeżeli tak się nie umówią zadziała zasada podwójnego skutku.
-jeżeli przedmiotem umowy jest nieruchomość pojawiają się kolejne wymogi i ograniczenia, KC zakazuje przenoszenia własności nieruchomości z zastrzeżeniem terminu. Może być tylko stanowcze, bez zastrzeżenia warunków i terminów.
To kto jest właścicielem nieruchomości ma być pewne.
-drugi wymóg dotyczy formy, muszą być przenoszone w formie aktu notarialnego. Wymóg tej formy dotcyzy przypadku, gdy strony zawarły umowę podwójnego skutku, ale także wtedy gdy rozbiły podwójny skutek, zawarły 2 umowy osobno, obie te umowy muszą być notarialne.
Zasiedzenie - służy podobnie jak przedawnienie, zalegalizowaniu długotrwałego stanu posiadania. Przesłanki zasiedzenia nieruchomości: aby zasiedzieć własność:
-trzeba tę nieruchomość posiadać samoistnie
-posiadanie ciągle - przesłanki muszą wystąpić łącznie, nieruchomość trzeba posiadać cały
czas, gdyby się darzyło że to posiadanie zostało jednak przerwane to będziemy przyjmować
fikcję, że zostało nieprzerwane, jeżeli oczywiście władztwo odzyskał
-upływ czasu - długi czas, długość ta zależy od tego czy posiadacz był w dobrej czy w zlej
wierze.
Dobra wiara - rzecz mu się należy. 20 lat
Zła wiara - rzecz mu się nie należy, robi to bezprawnie. 30 lat do zasiedzenia Jest to istotna przesłanka, dobra wiara nie jest przesłanką konieczną, dobra wiara jest przesłanką ułatwiającą.