73677

Jeżeli danego przekroju nie można w sposób jednoznaczny zidentyfikować z płaszczyzną przekroju to zarówno przekrój jak i płaszczyznę przekroju należy oznaczać wielkimi literami lub konieczne przypadki literą + cyfrą (A-A; A-2)

Litery umieścić bezpośrednio przy strzałkach wskazujących kierunek rzutowania, to samo oznaczenie należy pow tórzyć nad odpowiednim rysunkiem przekroju.

ZASADY KRESKOWANIA PRZEKROJÓW:

1.    Pola przekrojów powstałe w wyniku przecięcia przedmiotów kreskuje się linią cienką ciągłą.

2.    Oznaczenie graficzne pól przekrojów tego samego przedmiotu na różnych rzutach powinno być wykonane identycznie.

Linie kreskowania muszą mieć ten sam kierunek, kąt nachylenia, podziałkę (jeśli ten sam

przedmiot).

3.    Kierunek nachylenia linii kreskowania może być w prawo lub lewo, jednak jego wybór powinien być dokonany tak aby linie kreskowania nie nakładały się z charakterystycznym kierunkiem ułożenia przedmiotu.

4.    Kreskowanie pól tego samego przekroju rozdzielone widokiem lub przekrojami innych elementów musi przebiegać wzdłuż tych samych linii prostych.

5.    Kreskowanie przekroju dwóch stykających się części na rysunku złożeniowym powinno różnić się kierunkiem nachylenia, a gdy to jest niemożliwe podziałką.

6.    Kąt nachylenia linii kreskowania to 45*, względem charakteiystycznych linii odniesienia krawędzi zarysu lub osi symetrii. Jednak najczęściej linie kreskowania lysuje się pod kątem 45* względem podstawy rysunku określonej położeniem tabliczki rysunkowej.

7.    Podziałkę kreskowania pól przecięcia mat. Przedmiotu dobiera się w zależności od wielkości pola przekroju. Im przekrój mniejszy tym kreskowanie bardziej gęste.

Minimalna odległość między liniami kreskowania to mniej niż 0,5mm.