67543

zużytej przez przemysł a także muszą być zwiększone o wody infiltracyjne. W rzeczywistości często stwierdza się znaczne różnice między tymi wartościami.

Objętość ścieków bytowo-gospodarczych określa się iloczynem dobowego zużycia wody przez jednego mieszkańca i liczby mieszkańców. W państwach uprzemysłowionych jednostkowe zużycie wody przez mieszkańca Q = 120-175 1/Mxd. Z tego 15% przypada na WC, 45% na mycie i kąpiel. 25% na pranie i mycie naczyń, 15% na inne cele. W polskich miastach w latach 1991-92 jednostkowe zużycie wody wynosiło około 200 1/Mxd oraz wykazywało malejącą tendencję. Straty wody w sieci wodociągowej ocenia się na około 30% i więcej, zatem rzeczywiste jednostkowe zużycie wody nie przekracza na ogól I401/Mxd. Dopływ ścieków miejskich do oczyszczalni nie jest stały w czasie, ale ulega wahaniom. Nierównomierności dopływu ścieków do oczyszczalni są określane na podstawie znajomości nierównomierności godzinowej, dobowej i sezonowej. Wartości współczynników nierównomierności dopływu ścieków są około 20% niższe w stosunku do współczynnika nierównomierności rozbioru wody w mieście, co jest spowodow ane retencyjnym działaniem sieci kanalizacyjnej i udziałem wód infiltracyjnych.

4. Klasyfikacja zanieczyszczeń ścieków miejskich

-    ciała stałe

-    substancje nieorganiczne

-    materia organiczna

-    drobnoustroje.

Wszystkie one można określić jako: fizyczne, chemiczne i biologiczne

Zanieczyszczenia fizyczne (organoleptyczne) to przede wszystkim: zawiesina, mętność, barwa, zapach, temperatura. Całkowitą ilość zanieczyszczeń zawartych w ściekach określa sucha pozostałość (masa substancji po odparowaniu próbki ścieków i wysuszeniu do stałej wagi w temperaturze 1050C). Jednocześnie określa się: pozostałość po prażeniu (w temp. powyżej 5500C), strata przy prażeniu itp. Wszystko to sprowadza się do określenia zawiesin: ogólnych, mineralnych i lotnych W tym przypadku rozróżnia się: ogólną ilość zawiesin (określa zawartość składnik ów nierozpuszczalnych, oznacza się je jako pozostałość po odsączeniu ścieków, wysuszoną do stałej wagi w 1050C), zawiesiny mineralne (zważenie pozostałości po wyprażeniu w temperaturze 6000C zawiesin ogólnych), zaw iesiny lotne (różnica między zawiesinami ogólnymi a mineralnymi), uznawane są za organiczną część zawiesin ogólnych.

Istotnym dla jakości ścieków nie oczyszczonych jest stan ich