Koszt alternatywny to nie koszt księgowy.
Cechy kosztu alternatyw nego
1. Charakter subiektywny - może go określić jednostka podejmująca dany wybór
2. Określony jest w momencie wyboru
3. Ponoszony przez tego kto podejmuje decyzje
4. Oparty na przewidywaniach i dotyczy przyszłości (ex anta a nie ex post)
W praktyce często pojawia się potrzeba wyboru nie na zasadzie „albo jedno albo drugie” lecz na zasadzie „czegoś więcej czegoś mniej”. Wówczas trzeba podzielić zasoby pomiędzy różne możliwe proporcje produkcji i dokonać najlepszego wyboru struktury produkcji. Ta możliwość wyboru uogólnia się w postaci tzw krzywej możliwości produkcyjnych (krzywej transformacji) Krzywa możliwości produkcyjnych składa się ze zbiom punktów odpowiadającym maksymalnym ilościom produktów jakie mogą być wytworzone przy danym zasobie możliwości i zasobów Punkty leżące na krzywej reprezentują pełne i efektywne wykorzystanie zasobów Punkty leżące wewnątrz krzywej informują o niepełnym lub nieefektywnym wykorzystaniu co najmniej jednego zasobu. Punkty leżące poza krzywą znajdują się poza możliwościami produkcyjnymi
Kształt i pozycje krzywej możliwości produkcyjnych wyznaczane są przez wielkość i charakter zasobów' będących w dyspozycji oraz przez poziom wiedzy technologicznej. Krzywa możliwości produkcyjnych jest wypukła co ilustruje zjawisko substytucyjności analizowanych dóbr tzn. zwiększenie produkcji jednego dobra możliwe tylko za cenę zmniejszenie produkcji długiego dobra. Krzywa możliwości produkcyjnych jest zbudowana nie tylko według prawa malejącego przyrostu produkcji na jednostkę nakładu, ale także według prawa rosnącego kosztu alternatywnego.