67552

W zależności od metody otrzymywania polimeru stanowiącego szkielet jonitu dzielimy jonity na polimeryzacyjne i polikondensacyjne.

Jeśli jonit suchy umieścić w roztworze elektrolitu, będą zachodziły następujące zjawiska: pęcznienie jonitu, przenikanie elektrolitu do wnętrza jonitu, wymiana jonowa.

Czynniki wpływające na przebieg wymiany jonowej:

•    ładunek jonów (ładunek rośnie - energia wymiany rośnie),

•    wielkość jonów (większe jony organiczne są szybciej wiązane, związki nieorganiczne - siła rośnie w miarę zwiększania się liczby atomowej pierwiastka),

•    hydratacja jonu (im promień jonu jest mniejszy tym silniej jest on wiązany przez jonit),

•    charakter grup funkcyjnych,

•    stopień usieciowania jonitu (stopień usieciowania wzrasta- zmniejsza się zdolność jonitu do wiązania większych jonów),

•    stężenie roztworu,

•    temperatura oczyszczanych roztworów i ich pH.

•    Kolumny jonitowe, nazywane są wymiennikami jonitowymi. Przemysłowe wymienniki jonowe budową przypominają żwirowe filtry zamknięte.

Cykl wymiany jonowej składa się z:

przygotowanie jonitu do pracy (pęcznienie i właściwy cykl pracy) wymiana jonowa do punktu przebicia (czas pracy użytecznej jonitu) regeneracja złoża, która obejmuje: spulchnienie, regeneracja właściwa, płukanie złoża.

Jonitowe uzdatnianie wody znajduje głównie zastosowanie do: zmiękczania

demineralizacji i odsalania

usuwania fosforanów i azotanów

usuwania azotu amonowego, metali i radionuklidów

usuwania zanieczyszczeń organicznych.

Do uzdatniania wody najczęściej stosuje się jonity o szkieletach z polimerów styrenu i diwinylobenzenu, charakteryzujące się dużym stopniem usieciowania, kulistym kształtem ziaren i wykazujące dużą odporność mechaniczną i termiczną. Zanieczyszczania organiczne usuwane są zwykle na szeroko porowatych żywicach.